Κυπριακές εκλογές: Από το σχέδιο Ανάν στο σχέδιο Α…νάν

Freepen

Θυμάμαι σα να ήταν χθες το ιστορικό διάγγελμα του Τάσσου Παπαδόπουλου στην κυπριακή τηλεόραση πριν το δημοψήφισμα για την έγκριση ή μη του σχεδίου Ανάν.
του Στρατή Μαζίδη
Ένα σχέδιο που οι τουρκοκύπριοι έσπευσαν να αγκαλιάσουν υπερψηφίζοντάς το. Ένα σχέδιο που και στην Αθήνα βρήκε ευήκοα ώτα. Ποιος δεν ξέχασε το βαρύ ζεϊμπέκικο Γιώργο Παπανδρέου που υπερθεμάτιζε το ναι ή ακόμη κι εκείνο τον Κώστα Καραμανλή που φοβόταν να πει όχι.

Ο Τάσσος Παπαδόπουλος αν και άρρωστος είχε καρδιά συν δύο ακόμη εξαρτήματα που απουσιάζουν από πολλούς σήμερα. Μέχρι πριν λίγο καιρό, όταν η Noble έβαζε τις πλωτές της εξέδρες στη Μεσόγειο λέγαμε ότι τώρα δικαιώνεται η Κύπρος και ο Τάσσος. Ή όταν οι ευρωπαίοι ηγέτες άρχισαν να πηγαίνουν για επίσημη επίσκεψη στη Λευκωσία.
Μετά η Κύπρος άφησε τη λίρα για να μπει στο ευρώ και άρχισαν τα προβλήματα τα οποία επιδείνωσε το ελληνικό PSI.
Τώρα όμως δεν μπορούμε πια να λέμε ότι η Κύπρος δικαιώνεται. Ο ίδιος λαός που εννιά χρόνια πριν μαύρισε το κατάπτυστο σχέδιο Ανάν προβάλλοντας ισχυρό μήνυμα αντίστασης και εθνικής ανεξαρτησίας, έρχεται τώρα να στέψει αρχηγό ένα θερμό υποστηρικτή του. Και όχι μόνο του τότε σχεδίου Ανάν αλλά και του επερχόμενου Μνημονίου.
Το σχέδιο Ανάν φυσικά μπορεί να πέρασε στην ιστορία αλλά σίγουρα η χρονική συγκυρία θα αποδειχθεί η καταλληλότερη για ένα επόμενο πολύ χειρότερο.
Άλλωστε ο έγκυρος Μιχάλης Ιγνατίου γράφει σήμερα στο Εθνος:
Με δεδομένες τις θέσεις των δύο υποψηφίων, είναι δικαιολογημένη η ανησυχία των πολιτών που αρνήθηκαν να στηρίξουν τους εκπροσώπους του πολιτικού και τραπεζικού κατεστημένου. Λόγω της οικονομικής κρίσης, είναι πιο εύκολη η επιβολή σχεδίων, ίδιων ή παρόμοιων με το απαράδεκτο κείμενο του Κόφι Ανάν. Το τελευταίο διάστημα δημοσιοποιήθηκαν ο απαιτήσεις των Βρετανών, που εκφράζονται μέσω των εφημερίδων τους, για λύση του Κυπριακού με αφορμή την κρίση. Ο κ. Αναστασιάδης, όπως έδειξε η στάση του το 2004, δεν έχει το παραμικρό πρόβλημα να υποστηρίξει λύσεις που εξυπηρετούν την Τουρκία. Βεβαίως, υποστηρίζει και επιμένει πως έχει αλλάξει τις θέσεις του και ότι το σχέδιο Ανάν είναι παρελθόν.
Προσωπικά δυσκολεύομαι να τον πιστέψω, διότι έχω μελετήσει τα αμερικανικά έγγραφα, στα οποία παρουσιάζεται αδιόρθωτος και με τις ίδιες απαράδεκτες θέσεις…
Και τότε οι Κύπριοι “όψονται εις ον εξεκέντησαν”. Για αυτό και ο τίτλος του άρθρου με το βαρύ υπονοούμενο. Αλλά μόνο έτσι μπορώ να εξηγήσω την επιλογή ενός λαού που από το 75% ΟΧΙ, δίνει μεγάλο ποσοστό με διαστάσεις θριάμβου σε ένα θιασώτη ενός σχεδίου που καθιστούσε την Κύπρο ομοσπονδία και όχι ανεξάρτητο κράτος.
Οι Κύπριοι καλούνται πλέον να βρουν νέους φίλους (αλλά πού;) όταν στο προσεχές μέλλον αντικρύσουν τους καρπούς της επιλογής τους. Τότε όμως θα είναι απελπιστικά μόνοι τους και θα διαπιστώσουν άλλη μια φορά τη ρήση του παππού Καραμανλή πως η Κύπρος είναι μακράν.
Μόνο που μετά την απομάκρυνση από το παραβάν ουδέν λάθος αναγνωρίζεται. Ας ρωτήσουν και κατά δω μέρια.