Η Κύπρος έγινε θύμα της διάχυσης της κρίσης από την Ελλάδα, ενώ στο
εξής όλα δείχνουν ότι δεν θα ορίζει η ίδια την τύχη της. Παράλληλα,
όμως, κινδυνεύουν να μολυνθούν κι άλλες χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας, εξαιτίας της απειλής επιβολής φόρου στις καταθέσεις.
Θυμάμαι όταν το 1998 η κυβέρνηση Κιριγιένκο ανακοίνωσε πως θα ήταν
σκόπιμο να διακοπεί η ισχύς της προνομιακής φορολογικής σχέσης με την
Κύπρο, η κυπριακή ηγεσία τότε ανησύχησε ιδιαίτερα καθώς το νησί θα έχανε
το ήμισυ των κερδών από την επιχειρηματική δραστηριότητα. Ο πρόεδρος
της Κύπρου ζήτησε να συναντηθεί με τον Μπορίς Γέλτσιν,
και τον έπεισε να μην διακοπεί η προνομιακή σχέση. Ως αποζημίωση, η
Κύπρος συμφώνησε να αγοράσει και να εγκαταστήσει στο έδαφός της τα
συστήματα S-300, τα οποία τελικά ποτέ δεν τέθηκαν σε λειτουργία εξαιτίας
της αντίδρασης της Τουρκίας.
Τότε, η Ρωσία θεωρούσε την Κύπρο γεωπολιτικό της σύμμαχο. Και
σήμερα η Κύπρος προσφέρει τις υπηρεσίες της και τη μέγιστη δυνατή
υποστήριξή της στις ρωσικές επιχειρήσεις. Ωστόσο, είναι πλέον
πραγματικότητα ότι η χώρα από το 2004 εντάχθηκε στην ΕΕ, και το 2008
στην ευρωζώνη και στο εξής δεν ορίζει η ίδια τις τύχες της.
Ο ρόλος της Μέρκελ
Τις τελευταίες ημέρες η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ
επαναλάμβανε σε όλους τους τόνους ότι το χρηματοπιστωτικό μοντέλο που
έχει διαμορφωθεί στην Κύπρο «δεν είναι βιώσιμο», υπονομεύοντας έτσι την
εμπιστοσύνη προς το κυπριακό χρηματοπιστωτικό σύστημα. Ο συντελεστής που
αποτέλεσε το βασικό αντικείμενο συζητήσεων, είναι η αναλογία των
περιουσιακών στοιχείων που διαχειρίζονται οι τράπεζες σε σχέση με το
ΑΕΠ, η οποία είναι 7 προς 1.
Η περίπτωση του Λουξεμβούργου
Την ίδια ώρα, στο Λουξεμβούργο για παράδειγμα, τα περιουσιακά στοιχεία
στις τράπεζες ξεπερνούν το ΑΕΠ κατά 20 φορές, στη Μεγάλη Βρετανία 5, και
στη Γερμανία ο συντελεστής αυτός βρίσκεται στον ευρωπαϊκό μέσο όρο,
δηλαδή περίπου 3 φορές. Επιπλέον, το κυπριακό μοντέλο έγινε «μη βιώσιμο»
όταν οι τοπικές τράπεζες υποχρεώθηκαν να διαγράψουν τα ελληνικά χρέη.
Πιθανόν οι τράπεζες να μην ήταν και τόσο προσεκτικές όταν αγόραζαν
ελληνικά ομόλογα, αλλά όλη η πολιτική της Ευρώπης στόχευε στη σωτηρία
της Ελλάδας. Οι επενδυτές ήταν σίγουροι ότι η ευρωζώνη θα διασώσει την
Ελλάδα, όπως και οποιαδήποτε χώρα μέλος της κοινότητας.
Το μεγάλο ψέμα
Εδώ υπάρχει και μια από τις μεγαλύτερες αντιφάσεις, την οποία αποκάλυψε
η τωρινή κρίση. Για πολιτικούς λόγους, οι επενδυτές αξιολογούσαν τα
ευρωπαϊκά ομόλογα των χωρών της περιφέρειας υψηλότερα από την πραγματική
τους αξία. Ουσιαστικά, η Κύπρος έγινε θύμα της
διάχυσης της κρίσης από την Ελλάδα. Η Κύπρος μπορεί να μολύνει και άλλες
χώρες, κι όχι μόνο επειδή οι επιχειρήσεις στο νησί θα χάσουν χρήματα. Η
απειλή της επιβολής φόρου στις καταθέσεις έχει τρομάξει ήδη τους
καταθέτες των προβληματικών κρατών και τώρα είναι πολύ πιθανή η αύξηση
της εκροής καταθέσεων από τις χώρες ολόκληρης της ευρωπαϊκής
περιφέρειας.
Μαθήματα αυστηρότητας
Είναι αυτονόητο ότι το ζητούμενο ποσό των 17 δις ευρώ θα μπορούσε να το
χορηγήσει η ίδια η ΕΕ, αλλά εδώ αναδεικνύεται η σπουδαιότητα δύο
πτυχών, οι οποίες φέρουν διαπαιδαγωγητικό χαρακτήρα. Πρώτον, η Κύπρος
πρέπει να δείξει ότι μπορεί να διασωθεί με τις δικές της δυνάμεις, κάτι
που είναι λογικό, επειδή αλλιώς καμιά χώρα δεν πρόκειται να προσπαθήσει
να εξυγιάνει το χρηματοπιστωτικό της σύστημα. Η δεύτερη πτυχή, είναι
πολύ λιγότερο εμφανής. Είναι το πολιτικό κίνητρο, το οποίο συνίσταται
στην απροθυμία «βοήθειας προς τους Ρώσους», τα χρήματα των οποίων
βρέθηκαν στην Κύπρο μέσα από κάποιες «σκιώδεις πράξεις». Είναι σαφές ότι
οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις δυσκολεύονται όλο και πιο πολύ να πείσουν
τους ψηφοφόρους τους για την ανάγκη να υποστηριχθούν οι χώρες της
περιφέρειας. Και η Κύπρος είναι σήμερα ένα βολικό παράδειγμα επίδειξης
αυστηρότητας.
Ποια αποτελέσματα θα έχει αυτό για την Κύπρο, δεν είναι ακόμη σαφές. Οι λεπτομέρειες γύρω από τη χρεοκοπία της Λαϊκής Τράπεζας και της Τράπεζας Κύπρου
δεν έχουν ακόμη προσδιοριστεί. Είναι προφανές ότι ακόμη και αυτά τα
μέτρα δεν δίνουν ολόκληρο το αναγκαίο ποσό και δεν εξαλείφουν τους
κινδύνους. Ύστερα από τις δηλώσεις της κυρίας Μέρκελ, η διατήρηση του
σημερινού μοντέλου χρηματοπιστωτικού κέντρου για το νησί, είναι πλέον
αδύνατη. Σε ποιό επίπεδο θα διατηρηθούν οι οικονομικές ροές, είναι
άγνωστο, όμως σε κάθε περίπτωση το βιοτικό επίπεδο στην Κύπρο θα πέσει,
πολλοί θα μείνουν χωρίς δουλειά.
Πιθανή έξοδος από το ευρώ
Η απουσία επαρκούς στήριξης από πλευράς ΕΕ και Ευρωπαϊκής Κεντρικής
Τράπεζας μπορεί να οδηγήσει στην έξοδο της Κύπρου από τη ζώνη του ευρώ.
Σ’ αυτή την περίπτωση η μετατροπή των περιουσιακών στοιχείων των
τραπεζών και η εξόφληση μισθών στο τοπικό νόμισμα, θα υπονομεύσουν την
οικονομική κατάσταση των επιχειρήσεων και θα ρίξουν το επίπεδο ζωής
περισσότερο από ό,τι αν διατηρηθεί το ευρώ. Ενώ ακόμη πιο επίφοβο είναι
το γεγονός ότι θα αυξηθεί ο κίνδυνος για όλα τα περιφερειακά κράτη της
Ευρώπης. Η κρίση θα οξυνθεί. Και τότε, η εμφάνιση του επόμενου αδύναμου
κρίκου της αλυσίδας είναι ζήτημα χρόνου.
Πιστεύω ότι η Ευρώπη έχει την πλήρη ευθύνη,
για το αν θα καταστεί εφικτή η διακοπή της εξάπλωσης της κρίσης.
Επομένως, αυτή θα πρέπει να λάβει όλα τα μέτρα για τη διάσωση της
Κύπρου. Το να αντιμετωπίσει τις συνέπειες της εξάπλωσης της κρίσης, θα
στοιχίσει ακόμη πιο ακριβά
Του Αλεξέι Κούντριν, προέδρου της Επιτροπής Πρωτοβουλίας Πολιτών.
Πηγή: Ρωσία Τώρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου