Τη σχεδίαση μίας νέας μίνι-κορβέτας παρουσίασε η Israel
Shipyards κατά τη διάρκεια της διεθνούς έκθεσης ναυτικών συστημάτων
IMDEX 2013 που διεξήχθη στη Σιγκαπούρη από 14 ως 16 Μαΐου 2013.
Η νέα μίνι-κορβέτα ονομάζεται Saar S-72 και κατά βάση
αποτελεί σχεδιαστική εξέλιξη των πυραυλοφόρων σκαφών τύπου Saar (Saar 4,
4.5 και 5). Αναπτύχθηκε με κύριο σκοπό την ικανοποίηση της απαίτησης
ναυτικής περιπολίας και επιτήρησης των αποκλειστικών οικονομικών ζωνών,
τόσο του Ισραήλ όσο και άλλων χωρών.
Υπενθυμίζεται, ότι το Ναυτικό του Ισραήλ στην πάροδο των ετών έχει προμηθευτεί 20 σκάφη των τύπων Saar 4 και Saar 4.5
(από τα 33 που κατασκευάστηκαν συνολικά) αλλά καθώς αυξάνει η ηλικία
του στόλου τόσο αυξάνει το κόστος λειτουργίας και συντήρησης.
Οι μεγαλύτερες μονάδες επιφανείας είναι τρεις κορβέτες τύπου Saar 5
(που η ναυπήγηση τους χρηματοδοτήθηκε μέσω FMS) που ο αριθμός τους όμως
είναι ανεπαρκής για το νέο επιχειρησιακό περιβάλλον που διαμορφώνεται
για τους Ισραηλινούς στην Ανατολική Μεσόγειο.
Διαπιστώνοντας αυτή την κατάσταση η Israel Shipyards ανέπτυξε
τη μίνι-κορβέτα Saar S-72 την οποία τοποθετεί εμβόλιμα μεταξύ Saar 4.5
και Saar 5. Όσον αφορά δε τις δυνάμεις ακτοφυλακής ή για μη στρατιωτικές
αποστολές η ίδια σχεδίαση (εκτοπίσματος 800 τόνων) προσφέρεται ως
περιπολικό ανοικτής θαλάσσης Offshore Patrol Vessel (OPV).
Κατά την κατασκευάστρια κύριο χαρακτηριστικό της σχεδίασης
είναι ευελιξία της που επιτρέπει τη διαμόρφωση ώστε να μπορεί να
ανταποκριθεί σε όλο των φάσμα των αποστολών από τις συμβατικές μέχρι την
αντιμετώπιση ασύμμετρων απειλών. Παρέχει επίσης επαρκή χώρο,
ενδιαιτήσεις και επικοινωνιακές δυνατότητες για διοίκηση και έλεγχο
άλλων ναυτικών δυνάμεων αλλά και για τη μεταφορά δυνάμεων ειδικών
επιχειρήσεων.
Το ευμέγεθες υπόστεγο επιτρέπει τη φιλοξενία ενός μεσαίου
ελικοπτέρου ή μη επανδρωμένων αεροχημάτων ενώ το μήκους 15 μέτρων
ελικοδρόμιο μπορεί να εξυπηρετήσει ελικόπτερα της κλάσης του AW139
(σημειώνεται ότι η Κυπριακή Εθνική Φρουρά επιχειρεί τρία ελικόπτερα του
τύπου). Διατίθενται επίσης εγκαταστάσεις αποθήκευσης, κλίνες
καθέλκυσης και γερανός για ανέλκυσης ελαστικών λέμβων (RHIB) και μη
επανδρωμένων οχημάτων επιφανείας.
Στην «καθαρόαιμη» στρατιωτική διαμόρφωση η Saar S-72 θα
διαθέτει σαφώς αναβαθμισμένες δυνατότητες σε σχέση με τις πυραυλακάτους
Saar 4.5. Εκτός από τη σχεδίαση χαμηλής παρατηρησιμότητας, τη
ειδική σχεδίαση των απαγωγών καυσαερίων, θα διαθέτει να ιστό στο οποίο
θα ενσωματωθεί το ραντάρ και τα ενεργητικά και παθητικά συστήματα
ηλεκτρονικού πολέμου.
Σε ό,τι αφορά το ραντάρ, η κύρια υποψηφιότητα είναι το προηγμένο χαμηλού βάρους ραντάρ διάταξης φάσης ALPHA (Advanced lightweight Phased Array) EL/M-2258 της
επίσης ισραηλινής Elta το οποίο έχει ήδη επιλεγεί από το Ναυτικό του
Ισραήλ τόσο για την αναβάθμιση των υπαρχόντων μονάδων επιφανείας όσο και
τον εξοπλισμό των νέων ναυπηγήσεων.
Σε ότι αφορά τα όπλα η Saar S-72 μπορεί να εξοπλιστεί με ποικιλία συστημάτων
συμπεριλαμβανομένων των κάθετα εκτοξευόμενων βλημάτων επιφανείας –
αέρος Barak 8 της IAI, ναυτικού πυροβόλου και κατευθυνόμενων βλημάτων
επιφανείας –επιφανείας.
Η Saar S-72 διαθέτει ενδιαιτήσεις για 70 άτομα συνολικά, εκ
των οποίων 50 είναι τα μέλη του πληρώματος και τα υπόλοιπα 20 το
επιτελείο του διοικητή της δύναμης επιχειρήσεων ή δυνάμεις ειδικών
επιχειρήσεων. Η αυτονομία ανέρχεται σε 21 ημέρες και η εμβέλεια είναι
μεγαλύτερη από 3.000 ναυτικά μίλια.
Σύμφωνα με στελέχη της κατασκευάστριας Israel Shipyards η εταιρία μπορεί να ολοκληρώσει τη σχεδίαση και τη ναυπήγηση του πρώτου πλοίου σε 30 μήνες κάθε οκτώ μήνες να παραδίδει τα επόμενα. Προς το παρόν όμως είναι δυνατή η ναυπήγηση πλοίων μήκους 72 μέτρων, ενώ η ναυπήγηση της μεγαλύτερης έκδοσης μήκους 85 μέτρων απαιτεί επέκταση των ναυπηγικών εγκαταστάσεων.
…και ο ελληνικός «βαθύς» ύπνος
Από τις σελίδες του «defence-point.gr» έχουμε πολλές
φορές αναφερθεί στην ευκαιρία που αντιπροσωπεύει για την εγχώρια
ναυπηγική βιομηχανία το νέο γεωπολιτικό περιβάλλον που διαμορφώνεται
στην Ανατολική Μεσόγειο και οι απορρέουσες από αυτό επιχειρησιακές
απαιτήσεις δύο χωρών ενδιαφέροντος, της Κύπρου και του Ισραήλ.
Μάλιστα είχαμε προτείνει την επίτευξη πολιτικής συμφωνίας
μεταξύ των τριών χωρών (Ελλάδα –Κύπρος – Ισραήλ) για κοινό πρόγραμμα
ανάπτυξης και παραγωγής μίας σχεδίασης για την κάλυψη αυτών των
απαιτήσεων.
Είναι αυτονόητο ότι στο πλαίσιο αυτού του κοινού προγράμματος η ελληνική ναυπηγική βιομηχανία θα μπορούσε να αναλάβει τη ναυπήγηση των σκαφών (σημειώστε τον προαναφερθέντα περιορισμό του μήκους που επιβάλλουν οι υφιστάμενες εγκαταστάσεις της Israel Shipyards).
Από ότι φαίνεται όμως, οι πολιτικοί μας ταγοί κοιμούνται ύπνο βαθύ (κάνει και ομοιοκαταληξία)!
Ούτε η προσφορά με μίσθωση από το Ισραήλ στην Κύπρο δύο
περιπολικών, που φυσικά είναι προθάλαμος για το προϋπολογισμού 120 εκατ.
ευρώ κυπριακό πρόγραμμα προμήθειας δύο περιπολικών ανοικτής θαλάσσης
τον διέκοψε!
Το (πικρόχολο) αστείο θα είναι ότι μέχρι να αποφασίσουμε να κινηθούμε
εμείς (ή μάλλον κάποιοι που παριστάνουν τους υπεύθυνους) σε πολιτικό
επίπεδο, οι Ισραηλινοί να έχουν καταστήσει τα ναυπηγεία τους από τα
μεγαλύτερα στη Μεσόγειο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου