Οι σχέσεις Γαλλίας και Τουρκίας ξαναβρέθηκαν στο χειρότερο επίπεδό
τους μετά την κίνηση του Γάλλου προέδρου Νικολά Σαρκοζί να ψηφιστεί από
τη Βουλή νόμος, ο οποίος επιβάλλει υψηλό πρόστιμο και φυλάκιση ενός
έτους σε όσους αρνούνται τις γενοκτονίες και ανάμεσα σε αυτές τη
γενοκτονία των Αρμενίων την περίοδο από το 1915 έως το 1918!Η κίνηση αυτή εξόργισε την Τουρκία και ο πρωθυπουργός Ταγίπ Ερντογάν έσπευσε να εξαγγείλει μέτρα ενάντια στη Γαλλία, διακόπτοντας κάθε στρατιωτική και πολιτική επαφή και ανακαλώντας τον Τούρκο πρέσβη.
Μποϊκοτάζ
Ο Ερντογάν ανέβασε περισσότερο τους τόνους κατηγορώντας τη Γαλλία ότι διέπραξε γενοκτονία στην Αλγερία κατά τη διάρκεια της αποικιοκρατίας, ενώ δεν έλειψαν και εκκλήσεις για μποϊκοτάζ γαλλικών προϊόντων. Η αλήθεια είναι ότι οι Αρμένιοι επιδιώκουν εδώ και πολλά χρόνια την αναγνώριση των σφαγών και πράγματι ορισμένες χώρες, ανάμεσά τους η Γαλλία, η Ελλάδα, η Σουηδία, η Ρωσία και αρκετές άλλες, έχουν αναγνωρίσει επισήμως τις μαζικές σφαγές των Αρμενίων ως γενοκτονία.
Από την πλευρά της όμως και η Τουρκία δεν πάει πίσω. Το περιβόητο άρθρο 301 του τουρκικού ποινικού κώδικα δίνει τη δυνατότητα στη δικαιοσύνη να καταδικάζει αδικήματα που στρέφονται ενάντια στην τουρκική ταυτότητα αν κάποιοι προσβάλουν την «τουρκικότητα» και ανάμεσα σε αυτούς υπήρξαν άνθρωποι που υποστήριξαν ότι πράγματι υπήρξε γενοκτονία των Αρμενίων...
Ανάμεσα στους διωχθέντες ήταν διάσημοι συγγραφείς, όπως ο Ορχάν Παμούκ ή ο Αρμένιος Χραντ Ντινκ. Εξίσου αλήθεια είναι ότι το άρθρο αυτό τροποποιήθηκε και οι διώξεις έχουν λιγοστέψει, αλλά κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι η κατάσταση της ελευθερίας της σκέψης στην Τουρκία είναι ρόδινη!
Οι κατηγορίες του Ερντογάν δεν είναι άσφαιρα πυρά, καθώς η Γαλλία έχει πράγματι βαρύτατο αποικιακό παρελθόν και οι σφαγές, για παράδειγμα στο Σετίφ της Αλγερίας το 1945, είναι πραγματικότητα.
Ας δούμε όμως και τι κρύβεται πίσω από την πρόσφατη ψηφοφορία στη γαλλική Βουλή. Όταν ο Σαρκοζί ήταν υποψήφιος πρόεδρος είχε υποσχεθεί να φέρει νόμο που θα τιμωρεί την άρνηση της αρμενικής γενοκτονίας. Ο λόγος είναι απλός: η αρμενική κοινότητα αριθμεί 500.000 μέλη στη Γαλλία και είχε εξασφαλίσει αυτή τη δέσμευση και από τους δύο υποψήφιους στις προεδρικές εκλογές του 2007.
Ωστόσο, όταν το κείμενο υιοθετήθηκε από τη Βουλή το 2006, δεν στάλθηκε ποτέ στη Γερουσία και, όταν κάτι τέτοιο επιχειρήθηκε, η πλειοψηφία της Δεξιάς το απέρριψε...
Όπως αποκαλύφθηκε, δύο μόλις μήνες μετά την εκλογή του, ο Σαρκοζί είχε στείλει τον διπλωματικό του σύμβουλο στην Άγκυρα, βεβαιώνοντας ότι το κείμενο δεν θα περνούσε (!) από τη Γερουσία. Τότε άρπαξε την ευκαιρία ο Ολάντ, υποψήφιος των σοσιαλιστών, και ανήγγειλε ότι θα φέρει ξανά την πρόταση στη Βουλή. Ο Σαρκοζί διαβλέπει τον κίνδυνο και δέκα μέρες αργότερα, κατά την επίσκεψή του στην Αρμενία, δεσμεύεται να προωθήσει το ψήφισμα στη Βουλή...
Για τις ψήφους
Τώρα απομένει να δούμε την τύχη του νόμου στη Γερουσία, αλλά έως τότε ας μην έχει κανένας αμφιβολία για το αν οι Γάλλοι υποψήφιοι πρόεδροι ενδιαφέρονται πραγματικά για την αρμενική γενοκτονία. Για τις ψήφους της εκλογής τους κόπτονται!
ΠΕΡΙΣΣΌΤΕΡΑ ΣΤΟ,
ΣΧΕΤΙΚΟ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου