Σήμερα
ζήσαμε ένα παράλογο και ένα λογικό. Το παράλογο για μένα ήταν το εξής.
Ξεκινήσαμε το συνέδριό μας με τους χαιρετισμούς των κομμάτων. Όλα τα κόμματα παραδέχτηκαν
ότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση σήμερα έχει κάνει έργο, έχει μπει στο καλούπι που
τους έβαλε ο «Καλλικράτης», έχουν την άμεση επικοινωνία και επαφή με τον πολίτη
και αποδίδουν αυτό που πρέπει σε κάθε τοπική κοινωνία.
Ζήσαμε το λογικό Υπουργός
παραδέχτηκε το ίδιο πράγμα, ο Υπουργός Ανάπτυξης. Δυστυχώς όμως ο Υπουργός
Εσωτερικών που είναι υπεύθυνος και έπρεπε να μας πει τη θέση της κυβέρνησης και
του Υπουργείου του για την Τοπική Αυτοδιοίκηση ούτε μας άκουσε ούτε μας είπε. Η
κρίση δική σας. Το γιατί και για το πώς.
Είναι γεγονός ότι την Τοπική
Αυτοδιοίκηση όλα τα κόμματα όταν είναι αντιπολίτευση τη θέλουν, την επιδιώκουν,
μιλούσαν για δεκαετίες δεκαετιών για αποκέντρωση, δεν τόλμησαν ποτέ να την
κάνουν. Την κάνανε στα χαρτιά, κάνανε κάποτε τον «Καποδίστρια» τελευταία, τον
άλλο νόμο αργότερα αλλά όταν άρχιζε η εφαρμογή αρχίσανε οι τρικλοποδιές.
Αρμοδιότητες χωρίς χρήματα,
κόψιμο πόρων, απολύσεις υπαλλήλων, ελέγχους για τον έλεγχο, το αποτέλεσμα ποιο
ήταν; Ότι η Ελλάδα έφτασε σε αυτό το χάλι από τους λεγόμενους Έλληνες
πολιτικούς. Τα τελευταία τρία χρόνια ακούμε την καραμέλα, η τρόικα και το
μνημόνιο. Ούτε η τρόικα ούτε το μνημόνιο επιβάλλει αυτά που επιβάλλουν. Είναι
ανίκανοι να εισπράξουν χρήματα από αλλού και εισπράττουν το μόνιμο θύμα η
Τοπική Αυτοδιοίκηση, οι εργαζόμενοι στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και τελειώσαμε.
Κάνανε κανέναν έλεγχο και καμία
απόλυση στα Υπουργεία; Όλα τα Υπουργεία δηλαδή είναι Παναγίες, οσίες. Όλοι οι
υπάλληλοι είναι απαραίτητοι, είναι χρήσιμοι. Βέβαια χρήσιμοι, 15 ελέγχους για
να γίνει ένα έργο. Αποφασίζει το Περιφερειακό Συμβούλιο αλλά θα εγκρίνει ο
υπάλληλος στο Υπουργείο Χ.
Αυτά είναι τα παράλογα. Άρα
κατά την άποψή μου την Τοπική Αυτοδιοίκηση δεν τη θέλουν. Και για εκείνο κάνουν
αυτά που κάνανε. Δεν την επιθυμούν, δεν την εμπιστεύονται, τη βλέπουν
ανταγωνιστικά. Είναι το κόμπλεξ το ελληνικό ότι οι πολιτικοί κυβερνώντες σαν
Υπουργοί νομίζουν ότι θα είναι αιωνόβιοι Υπουργοί. Να έχουμε την πελατειακή
σχέση με τους πολίτες για να μη γίνεται τίποτε από τους παρακάτω και να είμαστε
εμείς οι σωτήρες του έθνους.
Δυστυχώς εάν δεν
γίνει αυτό που πρέπει, η Τοπική Αυτοδιοίκηση θα είναι μόνιμα με καρκίνο.
Ξεκίνησε ο 3852. Λέγαμε για επιτελικό κράτος. Το είδατε; Δεν έγινε ποτέ. Οι
περιφέρειες θα σχεδιάζουν, θα προγραμματίζουν λέγαμε και θα υλοποιούν. Αφήνουν
να γίνει τίποτε από αυτά σε περιφερειακό επίπεδο; Δεν αφήσανε ούτε θα αφήσουν.
Και για εκείνο ο Υπουργός το
πρωί έφυγε για να μην τα πει αυτά και τώρα τελευταία θα αρχίσει μετά από λίγο
καιρό η πιπίλα του νόμου. Ένας νόμος ο οποίος δεν θα ερωτηθούμε, δεν θα
συναινέσουμε αλλά θα αποφασίσουν.
Η άποψή μου πιστεύω ότι είναι η
εξής. Η Τοπική Αυτοδιοίκηση δυστυχώς για άλλη μια φορά είναι μόνη της, πρέπει
να παλέψει μόνη της και δυστυχώς η χώρα δεν θα δει άσπρη μέρα αν κάποτε οι
φωστήρες του έθνους δεν αποφασίσουν να εμπιστευτούν την Τοπική Αυτοδιοίκηση, να
γίνει ανάπτυξη σε όλα τα επίπεδα και όχι να πετάνε το μπαλάκι μια από εδώ, μια
από εκεί.
Κλείνοντας πιστεύω ότι αυτό το
συνέδριο θα έχει ουσία εάν οι αποφάσεις που θα πάρουμε γίνουν με κάθε τρόπο
τουλάχιστον να προσπαθήσουμε αυτούς τους κύριους Υπουργούς να τις ακούσουν.
Γιατί εγώ πιστεύω ότι δεν θα αποφασίσουν. Ευχαριστώ πολύ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου