Η ανακήρυξη της ελληνικής Α.Ο.Ζ. είναι πολιτική πράξη.
Αναστηλώνει το κύρος της Ελλάδας, δημιουργεί μεγάλες δυνατότητες οικονομικής διεξόδου της από την κρίση.
Και επιτρέπει την επανατοποθέτηση του εθνικού μας προβλήματος στην Κύπρο με όρους ελληνικής ισχύος.
Είναι η ανακήρυξη της ελληνικής Α.Ο.Ζ. πρωτίστως πατριωτική πράξη με τεράστιο κοινωνικό όφελος στην χώρα μας.
( Νίκος Καραβαζάκης ).
Γράφει ΕΙΔΙΚΟΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΗΣ
Εμβρόντητοι πρόσφατα διαβάσαμε την τοποθέτηση του πρώην Πρωθυπουργού της Ελλάδας κ. Κώστα Σημίτη, στην παρουσίαση του βιβλίου του πρώην Προέδρου της Κύπρου Γιώργου Βασιλείου στην αίθουσα Γιάννου Κρανιδιώτη του ελληνικού υπουργείου των Εξωτερικών, αναφορικά με την ΑΟΖ και την τακτική που πρέπει να ακολουθήσει η Ελλάδα.
Μίλησε για «εξωπραγματικές φαντασιώσεις για τις δυνατότητες της χώρας» και πως «η λύση πρέπει να βρεθεί είτε με κοινή συμφωνία των ενδιαφερομένων χωρών είτε μέσω προσφυγής στο Διεθνές Δικαστήριο. Θα πρέπει επομένως η Ελλάδα να επιδιώξει τη συνεννόηση με τις χώρες των οποίων η ΑΟΖ αλληλοεπικαλύπτεται με τη δική της, όπως συμβαίνει ήδη με την Αίγυπτο, και αν η συνεννόηση αυτή αποτύχει να προσφύγει στο Διεθνές Δικαστήριο», είπε ο πρώην πρωθυπουργός.
Πριν καταλήξουμε στα συμπεράσματα, είναι σκόπιμο για να καταλάβουμε τι ακριβώς συμβαίνει, και να πάμε λίγο πίσω στις 20 Ιουνίου του 2013 όπου κάτω από την αιγίδα του περιοδικού Economist διεξήχθη ένα Debate για την ΑΟΖ ανάμεσα στους καθηγητές Θεόδωρο Καρυώτη και Χρήστο Ροζάκη.Κατά κράτος υπερίσχυσε ο καθηγητής Θ. Καρυώτης. Ήταν μια βραδιά που όλοι σαν τον κ. Σημίτη – προφανώς υποστηρικτές των απόψεων του Χρ. Ροζάκη – δύσκολα θα ξεχάσουν. Φαίνεται μάλιστα ότι κάνουν το κάθε τι, για να μετατρέψουν τις απόψεις της κοινής γνώμης μέσω των γνωστών καναλιών τους, μετά και το αποτέλεσμα εκείνου του debate, όπου η ψηφοφορία έδωσε στον «πατέρα της ΑΟΖ» Θ. Καρυώτη 67% των ψήφων έναντι του Χρ. Ροζάκη που πήρε το 23%. Ο κ. Καρυώτης με τη γνωστή επιχειρηματολογία του, δεν άφησε καμιά επιλογή στις αποφάσεις του ακροατηρίου. Υποστήριξε, όπως άλλωστε προβλέπεται από το Δίκαιο της Θάλασσας, ότι η ανακήρυξη ΑΟΖ είναι μια μονομερής πράξη και ότι η οριοθέτηση της ΑΟΖ αποτελεί μια διμερή πράξη και επομένως δεν μπορεί ένα παράκτιο κράτος να κάνει μονομερώς οριοθέτηση ΑΟΖ.
Από εκείνη την ώρα λοιπόν που τα πράγματα τοποθετήθηκαν για πρώτη φορά τόσο καθαρά, από τους δύο «ειδικούς» με απόλυτα διαφορετικές απόψεις, έχει ξεκινήσει ένας αγώνας για να πεισθούν οι πάντες και βεβαίως και η κυβέρνηση Σαμαρά να μη δίνει σημασία στα λεγόμενα του καθηγητή Καρυώτη, και πως η Ελλάδα δεν πρέπει να κάνει ανακήρυξη ΑΟΖ εάν πρώτα δε συνεννοηθεί με τις άλλες χώρες, υιοθετώντας βασικά τις αμερικανικές και τουρκικές θέσεις.
Το οργανωμένο σχέδιο και η επίθεση στην ΑΟΖ και τα αναφερόμενα στο «Δίκαιο της Θάλασσας», συνεχίστηκαν πάλι από την αίθουσα Κρανιδιώτη, στις 3 Οκτωβρίου 2013, όταν παρουσιάστηκε το βιβλίο του κ. Ροζάκη με τίτλο «Η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη και το Δίκαιο της Θάλασσας».
Το βιβλίο προλόγισε ο υπουργός Εξωτερικών κ. Βαγγέλης Βενιζέλος, ερχόμενος σε απόλυτη αντίθεση και αντίφαση με τον ίδιο του τον εαυτό, γιατί ήταν ο ίδιος άνθρωπος που στη κρίσιμη συνάντηση των πολιτικών αρχηγών στο Προεδρικό Μέγαρο στις 15 Μαΐου 2012, απευθυνόμενος στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Κάρολο Παπούλια ανέφερε:
«Ξέρετε ότι τέταρτος υποψήφιος Βουλευτής Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ είναι ο καθηγητής κ. Καρυώτης, ο βασικός ειδικός που υπάρχει στον ελληνόφωνο χώρο για τα θέματα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, μέλος της Ελληνικής Αντιπροσωπείας στην προετοιμασία της Διεθνούς Σύμβασης του Μοντέγκο Μπέι για το Δίκαιο της Θάλασσας».
Είναι ο ίδιος υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας ο κ. Βαγγέλης Βενιζέλος ο οποίος αυτόν το στενό του συνεργάτη και προσωπικό του φίλο, που τον αποκάλεσε «βασικό ειδικό για τα θέματα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης», όχι μόνο δεν τον χρησιμοποίησε αλλά τον αγνόησε όταν δημιούργησε στο Υπουργείο του μια ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΟΖ. Στην ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΟΖ του υπουργείου Εξωτερικών το όνομα του κ. Καρυώτη απουσιάζει επιδεικτικά.
Στην ίδια παρουσίαση ο δημποσιογράφος κ. Γιάννης Καρτάλης της εφημερίδας ΤΟ ΒΗΜΑ, αναφερόμενος αναμφίβολα στον καθηγητή Καρυώτη, είπε: «Όσοι βγάζουν ανεύθυνες κραυγές για την ανακήρυξη ΑΟΖ στο Αιγαίο, όχι μόνο δεν γνωρίζουν το θέμα, αλλά διακινδυνεύουν να προκαλέσουν περιττή κρίση με την Τουρκία» και στη συνέχεια εξέφρασε ικανοποίηση γιατί παρήλθε η μονομερής σκέψη ανακήρυξης ΑΟΖ.!» Είμαι σίγουρος πως οι κ. Βενιζέλος ΚΑΙ Σημίτης χειροκρότησαν θερμά το δημοσιογράφο.
Ο κ. Καρτάλης μιλάει ξεκάθαρα όταν αναφέρει «όσοι βγάζουν ανεύθυνες κραυγές για την ανακήρυξη ΑΟΖ στο Αιγαίο». Προσέξτε, δεν μιλά για μη ανακήρυξη ελληνικής ΑΟΖ, μιλά για μη ανακήρυξη ΑΟΖ στο Αιγαίο! Δηλαδή συμφωνεί με όσους ζητούν από την Αθήνα «να μην ανακηρύξει ΑΟΖ εάν δεν τα βρείτε πρώτα με την Τουρκία».
Η προσπάθεια φαίνεται να ολοκληρώνεται με τον κ. Σημίτη, στο πρόσωπο του οποίου βρέθηκε κάποιος να σώσει πάλι την Ελλάδα, όπως ξέρει να το κάνει από το παρελθόν με τα Ίμια. Έτσι εμφανίστηκε ξαφνικά σαν από μηχανής θεός, ο οποίος με το έντονο φοβικό του σύνδρομο, θέλει να συμβιβαστούμε, να γκριζάρουμε ακόμη και την ΑΟΖ όπως κάναμε με τις γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο.
Μετά λοιπόν την κατατρόπωση των επιχειρημάτων του κ. Ροζάκη, εμφανίζονται οι κκ Σημίτης, Βενιζέλος, συνεπικουρούμενοι από τα γνωστά παπαγαλάκια, για να περάσουν το μήνυμα τους και να προσπαθήσουν να παγιδεύσουν τον Πρωθυπουργό της χώρας κ. Σαμαρά, που δυστυχώς δεν έχει ακόμα πραγματοποιήσει την υπόσχεσή του για ανακήρυξη της ελληνικής ΑΟΖ.
Όλοι αυτοί βέβαια που τώρα εργάζονται εντατικά για την παραπλάνηση της ίδιας της κυβέρνησης, δεν ήταν παρόντες στο Debate του Economist για την ΑΟΖ στις 20 Ιουνίου 2013 στο Καβούρι. Διότι τότε θα γνώριζαν ότι το Δίκαιο της Θάλασσας αναφέρει ότι η ανακήρυξη ΑΟΖ είναι μια μονομερής πράξη ενώ η οριοθέτηση είναι μια διμερής πράξη. Ο κ. Βενιζέλος έχει αρχίσει συζητήσεις με την Αίγυπτο και την Κύπρο για οριοθέτηση ΑΟΖ αλλά μάλλον, κανείς από τους παρευρισκόμενους δεν καταλαβαίνει ότι συμφωνία για οριοθέτηση δεν μπορεί να υπάρξει εάν δεν υπάρξει πρώτα ανακήρυξη ΑΟΖ. Επειδή όμως δεν υπάρχουν άνθρωποι που δεν καταλαβαίνουν, υπάρχουν άνθρωποι με σχέδιο και σκοπιμότητες.
Οι παραπάνω και οι διάφοροι δορυφόροι τους προσπαθούν να μας πείσουν ότι δεν υπάρχει ΑΟΖ της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ξεχνούν ότι η ΕΕ υπέγραψε και επικύρωσε τη Σύμβαση του Δίκαιου της Θάλασσας γιατί τα θέματα αλιείας των κρατών-μελών ανήκουν στη δικαιοδοσία της ΕΕ και φυσικά όλοι γνωρίζουν, ότι η αλιεία είναι ένας από του βασικούς πυλώνες της ΑΟΖ. Βέβαια οι κύριοι αυτοί προκαλούν με τις δηλώσεις τους και τον Πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά που πρώτος μίλησε για Ευρωπαϊκή ΑΟΖ. Ίσως πιστεύουν ότι ο κ. Σαμαράς ανήκει στις ακραίες φωνές που κάνοντας μονομερείς κινήσεις δεν βοηθούν, αλλά αντιθέτως ναρκοθετούν τον δρόμο προς την επίλυση διαφορών.
Είναι οι ίδιοι που προσπαθούν με σοβαροφάνεια να υποστηρίξουν τα επιχειρήματά τους, αλλά τους διακρίνει κάποια επιπολαιότητα και παντελή έλλειψη γνώσης του Δίκαιου της Θάλασσας όταν επιμένουν ότι η Ελλάδα πρέπει να συμβιβαστεί με την Τουρκία για την ΑΟΖ γιατί δεν μπορεί να οριοθετήσει μονομερώς την ΑΟΖ της. Με ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΑ συγχέουν την ανακήρυξη με την οριοθέτηση. Όλα τα κράτη του κόσμου έχουν κάνει μονομερή ανακήρυξη ΑΟΖ και μετά προσπαθούν να την οριοθετήσουν με τα γειτονικά τους κράτη. Δηλαδή κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν πως η Ελλάδα προσπαθεί να οριοθετήσει την ΑΟΖ της με την Κύπρο, την Αίγυπτο, τη Λιβύη, την Ιταλία και την Αλβανία, διμερώς και όχι μονομερώς. Εάν τα παράκτια γειτονικά κράτη δεν τα βρουν μεταξύ τους, τότε πάνε στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.
Είναι δυνατό όμως ένας πρώην πρωθυπουργός, ένας συνταγματολόγος, καθηγητές πανεπιστημίων, σοβαροί και μορφωμένοι άνθρωποι να κάνουν τέτοιο λάθος. Αν διαβάσει κανείς το Δίκαιο της Θάλασσας είναι εύκολο να καταλάβει το θέμα της Ανακήρυξης και αυτό της Οριοθέτησης. Το γεγονός της παραπληροφόρησης, της επί σκοπού σύγχυσης επικαλούμενοι διάφορα επιχειρήματα, καταδεικνύει ότι υπάρχει συγκεκριμένος στόχος, ο οποίος μεθοδεύεται προσεκτικά:
Πρέπει να πείσουν την ελληνική κυβέρνηση να κάνει μια τμηματική ανακήρυξη ΑΟΖ που δεν θα περιλαμβάνει το Αιγαίο Πέλαγος. Έτσι θα ικανοποιήσουν και τους Αμερικανούς και τον κύριο Νταβούτογλου.
Είναι προφανές ότι έχουμε να κάνουμε με τους εχθρούς της ΑΟΖ.
Κατ’ άλλους έχουμε να κάνουμε με τους εχθρούς της Ελλάδας.
Φωτογραφίες: Στην πρώτη ο κ. Κώστας Σημίτης με τον κ. Γιώργο Παπανδρέου, στη δεύτερη ο κ. Χρήστος Ροζάκης και στην τρίτη ο καθηγητής Θεόδωρος Καρυώτης.
Εμβρόντητοι πρόσφατα διαβάσαμε την τοποθέτηση του πρώην Πρωθυπουργού της Ελλάδας κ. Κώστα Σημίτη, στην παρουσίαση του βιβλίου του πρώην Προέδρου της Κύπρου Γιώργου Βασιλείου στην αίθουσα Γιάννου Κρανιδιώτη του ελληνικού υπουργείου των Εξωτερικών, αναφορικά με την ΑΟΖ και την τακτική που πρέπει να ακολουθήσει η Ελλάδα.
Μίλησε για «εξωπραγματικές φαντασιώσεις για τις δυνατότητες της χώρας» και πως «η λύση πρέπει να βρεθεί είτε με κοινή συμφωνία των ενδιαφερομένων χωρών είτε μέσω προσφυγής στο Διεθνές Δικαστήριο. Θα πρέπει επομένως η Ελλάδα να επιδιώξει τη συνεννόηση με τις χώρες των οποίων η ΑΟΖ αλληλοεπικαλύπτεται με τη δική της, όπως συμβαίνει ήδη με την Αίγυπτο, και αν η συνεννόηση αυτή αποτύχει να προσφύγει στο Διεθνές Δικαστήριο», είπε ο πρώην πρωθυπουργός.
Πριν καταλήξουμε στα συμπεράσματα, είναι σκόπιμο για να καταλάβουμε τι ακριβώς συμβαίνει, και να πάμε λίγο πίσω στις 20 Ιουνίου του 2013 όπου κάτω από την αιγίδα του περιοδικού Economist διεξήχθη ένα Debate για την ΑΟΖ ανάμεσα στους καθηγητές Θεόδωρο Καρυώτη και Χρήστο Ροζάκη.Κατά κράτος υπερίσχυσε ο καθηγητής Θ. Καρυώτης. Ήταν μια βραδιά που όλοι σαν τον κ. Σημίτη – προφανώς υποστηρικτές των απόψεων του Χρ. Ροζάκη – δύσκολα θα ξεχάσουν. Φαίνεται μάλιστα ότι κάνουν το κάθε τι, για να μετατρέψουν τις απόψεις της κοινής γνώμης μέσω των γνωστών καναλιών τους, μετά και το αποτέλεσμα εκείνου του debate, όπου η ψηφοφορία έδωσε στον «πατέρα της ΑΟΖ» Θ. Καρυώτη 67% των ψήφων έναντι του Χρ. Ροζάκη που πήρε το 23%. Ο κ. Καρυώτης με τη γνωστή επιχειρηματολογία του, δεν άφησε καμιά επιλογή στις αποφάσεις του ακροατηρίου. Υποστήριξε, όπως άλλωστε προβλέπεται από το Δίκαιο της Θάλασσας, ότι η ανακήρυξη ΑΟΖ είναι μια μονομερής πράξη και ότι η οριοθέτηση της ΑΟΖ αποτελεί μια διμερή πράξη και επομένως δεν μπορεί ένα παράκτιο κράτος να κάνει μονομερώς οριοθέτηση ΑΟΖ.
Από εκείνη την ώρα λοιπόν που τα πράγματα τοποθετήθηκαν για πρώτη φορά τόσο καθαρά, από τους δύο «ειδικούς» με απόλυτα διαφορετικές απόψεις, έχει ξεκινήσει ένας αγώνας για να πεισθούν οι πάντες και βεβαίως και η κυβέρνηση Σαμαρά να μη δίνει σημασία στα λεγόμενα του καθηγητή Καρυώτη, και πως η Ελλάδα δεν πρέπει να κάνει ανακήρυξη ΑΟΖ εάν πρώτα δε συνεννοηθεί με τις άλλες χώρες, υιοθετώντας βασικά τις αμερικανικές και τουρκικές θέσεις.
Το οργανωμένο σχέδιο και η επίθεση στην ΑΟΖ και τα αναφερόμενα στο «Δίκαιο της Θάλασσας», συνεχίστηκαν πάλι από την αίθουσα Κρανιδιώτη, στις 3 Οκτωβρίου 2013, όταν παρουσιάστηκε το βιβλίο του κ. Ροζάκη με τίτλο «Η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη και το Δίκαιο της Θάλασσας».
Το βιβλίο προλόγισε ο υπουργός Εξωτερικών κ. Βαγγέλης Βενιζέλος, ερχόμενος σε απόλυτη αντίθεση και αντίφαση με τον ίδιο του τον εαυτό, γιατί ήταν ο ίδιος άνθρωπος που στη κρίσιμη συνάντηση των πολιτικών αρχηγών στο Προεδρικό Μέγαρο στις 15 Μαΐου 2012, απευθυνόμενος στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Κάρολο Παπούλια ανέφερε:
«Ξέρετε ότι τέταρτος υποψήφιος Βουλευτής Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ είναι ο καθηγητής κ. Καρυώτης, ο βασικός ειδικός που υπάρχει στον ελληνόφωνο χώρο για τα θέματα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, μέλος της Ελληνικής Αντιπροσωπείας στην προετοιμασία της Διεθνούς Σύμβασης του Μοντέγκο Μπέι για το Δίκαιο της Θάλασσας».
Είναι ο ίδιος υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας ο κ. Βαγγέλης Βενιζέλος ο οποίος αυτόν το στενό του συνεργάτη και προσωπικό του φίλο, που τον αποκάλεσε «βασικό ειδικό για τα θέματα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης», όχι μόνο δεν τον χρησιμοποίησε αλλά τον αγνόησε όταν δημιούργησε στο Υπουργείο του μια ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΟΖ. Στην ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΟΖ του υπουργείου Εξωτερικών το όνομα του κ. Καρυώτη απουσιάζει επιδεικτικά.
Στην ίδια παρουσίαση ο δημποσιογράφος κ. Γιάννης Καρτάλης της εφημερίδας ΤΟ ΒΗΜΑ, αναφερόμενος αναμφίβολα στον καθηγητή Καρυώτη, είπε: «Όσοι βγάζουν ανεύθυνες κραυγές για την ανακήρυξη ΑΟΖ στο Αιγαίο, όχι μόνο δεν γνωρίζουν το θέμα, αλλά διακινδυνεύουν να προκαλέσουν περιττή κρίση με την Τουρκία» και στη συνέχεια εξέφρασε ικανοποίηση γιατί παρήλθε η μονομερής σκέψη ανακήρυξης ΑΟΖ.!» Είμαι σίγουρος πως οι κ. Βενιζέλος ΚΑΙ Σημίτης χειροκρότησαν θερμά το δημοσιογράφο.
Ο κ. Καρτάλης μιλάει ξεκάθαρα όταν αναφέρει «όσοι βγάζουν ανεύθυνες κραυγές για την ανακήρυξη ΑΟΖ στο Αιγαίο». Προσέξτε, δεν μιλά για μη ανακήρυξη ελληνικής ΑΟΖ, μιλά για μη ανακήρυξη ΑΟΖ στο Αιγαίο! Δηλαδή συμφωνεί με όσους ζητούν από την Αθήνα «να μην ανακηρύξει ΑΟΖ εάν δεν τα βρείτε πρώτα με την Τουρκία».
Η προσπάθεια φαίνεται να ολοκληρώνεται με τον κ. Σημίτη, στο πρόσωπο του οποίου βρέθηκε κάποιος να σώσει πάλι την Ελλάδα, όπως ξέρει να το κάνει από το παρελθόν με τα Ίμια. Έτσι εμφανίστηκε ξαφνικά σαν από μηχανής θεός, ο οποίος με το έντονο φοβικό του σύνδρομο, θέλει να συμβιβαστούμε, να γκριζάρουμε ακόμη και την ΑΟΖ όπως κάναμε με τις γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο.
Μετά λοιπόν την κατατρόπωση των επιχειρημάτων του κ. Ροζάκη, εμφανίζονται οι κκ Σημίτης, Βενιζέλος, συνεπικουρούμενοι από τα γνωστά παπαγαλάκια, για να περάσουν το μήνυμα τους και να προσπαθήσουν να παγιδεύσουν τον Πρωθυπουργό της χώρας κ. Σαμαρά, που δυστυχώς δεν έχει ακόμα πραγματοποιήσει την υπόσχεσή του για ανακήρυξη της ελληνικής ΑΟΖ.
Όλοι αυτοί βέβαια που τώρα εργάζονται εντατικά για την παραπλάνηση της ίδιας της κυβέρνησης, δεν ήταν παρόντες στο Debate του Economist για την ΑΟΖ στις 20 Ιουνίου 2013 στο Καβούρι. Διότι τότε θα γνώριζαν ότι το Δίκαιο της Θάλασσας αναφέρει ότι η ανακήρυξη ΑΟΖ είναι μια μονομερής πράξη ενώ η οριοθέτηση είναι μια διμερής πράξη. Ο κ. Βενιζέλος έχει αρχίσει συζητήσεις με την Αίγυπτο και την Κύπρο για οριοθέτηση ΑΟΖ αλλά μάλλον, κανείς από τους παρευρισκόμενους δεν καταλαβαίνει ότι συμφωνία για οριοθέτηση δεν μπορεί να υπάρξει εάν δεν υπάρξει πρώτα ανακήρυξη ΑΟΖ. Επειδή όμως δεν υπάρχουν άνθρωποι που δεν καταλαβαίνουν, υπάρχουν άνθρωποι με σχέδιο και σκοπιμότητες.
Οι παραπάνω και οι διάφοροι δορυφόροι τους προσπαθούν να μας πείσουν ότι δεν υπάρχει ΑΟΖ της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ξεχνούν ότι η ΕΕ υπέγραψε και επικύρωσε τη Σύμβαση του Δίκαιου της Θάλασσας γιατί τα θέματα αλιείας των κρατών-μελών ανήκουν στη δικαιοδοσία της ΕΕ και φυσικά όλοι γνωρίζουν, ότι η αλιεία είναι ένας από του βασικούς πυλώνες της ΑΟΖ. Βέβαια οι κύριοι αυτοί προκαλούν με τις δηλώσεις τους και τον Πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά που πρώτος μίλησε για Ευρωπαϊκή ΑΟΖ. Ίσως πιστεύουν ότι ο κ. Σαμαράς ανήκει στις ακραίες φωνές που κάνοντας μονομερείς κινήσεις δεν βοηθούν, αλλά αντιθέτως ναρκοθετούν τον δρόμο προς την επίλυση διαφορών.
Είναι οι ίδιοι που προσπαθούν με σοβαροφάνεια να υποστηρίξουν τα επιχειρήματά τους, αλλά τους διακρίνει κάποια επιπολαιότητα και παντελή έλλειψη γνώσης του Δίκαιου της Θάλασσας όταν επιμένουν ότι η Ελλάδα πρέπει να συμβιβαστεί με την Τουρκία για την ΑΟΖ γιατί δεν μπορεί να οριοθετήσει μονομερώς την ΑΟΖ της. Με ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΑ συγχέουν την ανακήρυξη με την οριοθέτηση. Όλα τα κράτη του κόσμου έχουν κάνει μονομερή ανακήρυξη ΑΟΖ και μετά προσπαθούν να την οριοθετήσουν με τα γειτονικά τους κράτη. Δηλαδή κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν πως η Ελλάδα προσπαθεί να οριοθετήσει την ΑΟΖ της με την Κύπρο, την Αίγυπτο, τη Λιβύη, την Ιταλία και την Αλβανία, διμερώς και όχι μονομερώς. Εάν τα παράκτια γειτονικά κράτη δεν τα βρουν μεταξύ τους, τότε πάνε στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.
Είναι δυνατό όμως ένας πρώην πρωθυπουργός, ένας συνταγματολόγος, καθηγητές πανεπιστημίων, σοβαροί και μορφωμένοι άνθρωποι να κάνουν τέτοιο λάθος. Αν διαβάσει κανείς το Δίκαιο της Θάλασσας είναι εύκολο να καταλάβει το θέμα της Ανακήρυξης και αυτό της Οριοθέτησης. Το γεγονός της παραπληροφόρησης, της επί σκοπού σύγχυσης επικαλούμενοι διάφορα επιχειρήματα, καταδεικνύει ότι υπάρχει συγκεκριμένος στόχος, ο οποίος μεθοδεύεται προσεκτικά:
Πρέπει να πείσουν την ελληνική κυβέρνηση να κάνει μια τμηματική ανακήρυξη ΑΟΖ που δεν θα περιλαμβάνει το Αιγαίο Πέλαγος. Έτσι θα ικανοποιήσουν και τους Αμερικανούς και τον κύριο Νταβούτογλου.
Είναι προφανές ότι έχουμε να κάνουμε με τους εχθρούς της ΑΟΖ.
Κατ’ άλλους έχουμε να κάνουμε με τους εχθρούς της Ελλάδας.
Φωτογραφίες: Στην πρώτη ο κ. Κώστας Σημίτης με τον κ. Γιώργο Παπανδρέου, στη δεύτερη ο κ. Χρήστος Ροζάκης και στην τρίτη ο καθηγητής Θεόδωρος Καρυώτης.
Η βρώμα των ασβών του διαδικτύου….
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν νομίζω, ότι μπορεί να υπάρχουν άλλα τέτοια δείγματα απάνθρωπης εκμετάλλευσης, του πόνου και της δυστυχίας των συνανθρώπων μας, από ότι συμβαίνει στην Ελλάδα σήμερα από τους πληρωμένους ‘’φονιάδες’’ του μαυροκόκκινου φασισμού.
Ο λαός μας, ζει σήμερα μία κατάσταση που δεν θα μπορούσε κανείς ούτε να φανταστεί, ούτε πολύ περισσότερο να περιγράψει.
Τα προβλήματα των αδύναμων κοινωνικών τάξεων, δυστυχώς έχουν γίνει το πεδίον όπου ‘’αθλούνται’’ όλοι οι πληρωμένοι φονιάδες που ξεφύτρωσαν σαν αρρωστημένα ζιζάνια στον κοινωνικό μας περίγυρο.
Αθέμιτος, άθλιος και άνανδρος μαυροκόκκινος φασιστικός ανταγωνισμός και διαρκής ανακύκλωση των προβλημάτων που ταλανίζουν τους συμπατριώτες μας. Δεν μετρά ούτε η ηλικία , ούτε το φύλλο στα πιράνχας των μαυροκόκκινων εραστών του πόνου και του στεναγμού.
Άνθρωποι μαυροκόκκινα φερέφωνα, χαμένα κορμιά υπολείμματα μιας άλλης εποχής, ατυχήματα της γέννας, ευτελείς υπάρξεις μιας νεο-μεσαιωνικής εποχής και αντίληψης, κτυπούν με ηδονή είτε λόγω ιδεολογίας, αντί ευτελούς συνήθως τιμήματος, την περηφάνια και την ελπίδα των πληγωμένων συνανθρώπων μας.
Παίζουν και διασκεδάζουν με τον πόνο. Γελούν και χαίρονται με την δυστυχία.
Προκαλούν και προβάλλουν , φανταστικές ή και πραγματικές υποθέσεις, προκειμένου να ευχαριστήσουν τα αφεντικά τους και ίσως και τις απίστευτες κομματικές ‘’προτιμήσεις τους’’. Απόγονοι μιας μαύρης εποχής και γόνοι μιας μαύρης μοίρας, προσπαθούν να αποδείξουν ..ότι υπάρχουν, ότι ζούν , ότι είναι και αυτοί άνθρωποι !!!
Σε ένα κράτος που προσπαθεί να επιβιώσει μετά τη σωτήρια παρέμβαση και προσπάθεια του Γιώργου Παπανδρέου, κάποιοι κτυπούν αλύπητα, προγραμματισμένα και βρώμικα την εθνική μας ομοψυχία.
Κτυπούν το δημοκρατικό μας πολίτευμα και την κρατική ευνομία. Αγωνίζονται να μας διαλύσουν και έπειτα να μας ξεπουλήσουν.
Είναι δυνατόν να επιβιώσουμε χωρίς οργανωμένο κράτος, χωρίς σεβασμό στους νόμους, χωρίς ευνομούμενη πολιτεία;
Ακροδεξιοαριστεροί, λάτρεις της δικτατορίας, της αναρχίας, της καταστροφής, του εμφυλίου και της διχόνοιας, αγωνίζονται να διαλύσουν την Ελλάδα μας, ικανοποιώντας ξεπουλημένες δεσμεύσεις, και εθνικές προδοσίες.
Σε μια εποχή που ελπίδα κτυπιέται αλύπητα και ανορθόδοξα , σε μια εποχή που όλοι μας ζητάμε μιαν άκρη να πιαστούμε, έρχονται αυτά τα απάνθρωπα χαμίνια να ‘’πατήσουν πάνω στην εθνική μας πληγή’’, να την ματώσουν, για να ικανοποιήσουν τα ναζιστοφασιστικά τους ένστικτα και την απάνθρωπη κτηνωδία τους.
Σε μια εποχή που η Ελλάδα και η δημοκρατία αγωνίζονται να επιβιώσει ο λαός μας, αυτοί μόνοι ! ολίγοι και βρώμικοι! ξαναφορούν τις κουκούλες της ντροπής και της προδοσίας.
Βλέπεις, το αίμα νερό δεν γίνεται, όταν μάλιστα είναι τόσο πολύ και τόσο έντονο που συνάδει με τα κληρονομικά και νυχτερινά τους βιώματα.
Είναι οι απόγονοι εκείνων που μάτωσαν την πατρίδα μας.
Είναι οι απόγονοι εκείνων που πρόδωσαν τους Έλληνες.
Είναι δυστυχώς τα εθνικά μιάσματα, που προσπαθούν να επιπλεύσουν στο οικογενειακό τους βούρκο της ντροπής, του συμβιβασμού και της ατιμίας.
ΠΟΣΟ ΞΕΥΤΙΛΙΣΜΕΝΟΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ??????
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΑ ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΙ..ΠΑΡΛΑΠΙΠΕΣ .
ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ; ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΟΖ????
ΡΩΤΟΥΝ ΟΙ ΧΑΜΗΛΟΒΛΕΠΟΥΣΕΣ ΤΗΣ ΔΙΑΠΛΟΚΗΣ.
Γράφει ο Ν Βράχος.
Είναι πολύ ενδιαφέρον, να μαθαίνουμε τον τρόπο, που κάθε κυβέρνηση υπερασπίζεται τα δίκαια της πατρίδας μας, τα όσα συμβαίνουν και γράφονται, τα όσα συμβαίνουν και δεν λέγονται και τα όσα..μαθαίνουμε. Ταυτόχρονα διαβάστε το για να μάθετε ότι τα θέματα εξωτερικής πολιτικής , ούτε λέγονται! Ούτε μαθαίνονται ! αλλά και ΠΡΕΠΕΙ να προσέχουμε και τι λέμε και ιδίως ΤΙ ΓΡΑΦΟΥΜΕ!...διότι όλες οι μεγάλες συμφορές μας βρήκαν όταν είμαστε μεταξύ μας..στα μαχαίρια.
ΜΕΡΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ που καθορίζουν και οριοθετούν ενέργειες, επιδιώξεις και επιλύσεις συνοριακών θεμάτων.
Όλοι γνωρίζουμε, άλλος περισσότερο και άλλος λιγότερο , ότι ΠΙΘΑΝΟΝ να υπάρχουν ποσότητες υδρογονανθράκων σε ποσότητες εκμεταλλεύσιμες. Όμως ο χειρισμός του θέματος παραμένει, και καλώς, αποκλειστική αρμοδιότητα της πολιτικής ηγεσίας.
Η επίσημη κυβέρνηση κάθε φορά, αποφασίζει πως να χειρισθεί το θέμα σε κάθε συγκεκριμένη στιγμή, αφού γνωρίζει ότι αυτή τη στιγμή υπάρχουν πολλοί παράγοντες που εμποδίζουν τις εργασίες εξόρυξης πετρελαίου. Η ‘’ΣΥΜΒΑΣΗ ΚΟΥΠΕΡ’’ είναι ένας από τους λόγους. Ένας άλλος εξ ίσου δύσκολος και καθοριστικός λόγος είναι η οριοθέτηση της Ελληνικής υφαλοκρηπίδας.
ΕΝΑΣ ΠΙΘΑΝΟΣ ΛΟΓΟΣ ΠΟΥ Η ΡΩΣΙΑ ΘΑ ΕΠΙΤΕΘΕΙ ΣΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ
Το 1947 στην Αρκτικό Ρώσοι επιστήμονες ανακάλυψαν μία υποθαλάσσια οροσειρά πού έφτανε μέχρι την Γροιλανδία και την ονόμασαν Λομονοσοφ .
Αυτὴ ἡ οροσειρά γεωλογικὰ είναι συνέχεια της Σιβηρίας.
Το 1982 υπογράφτηκε στην ΟΗΕ το διεθνὲς δίκαιο της θάλασσας πού καθορίζει τα θέματα της υφαλοκρηπίδας στα 12 ναυτικὰ μίλια απὸ τις ακτές.
Με το διεθνὲς δίκαιο της θάλασσας δεν έχουν συμφωνήσει και δεν το έχουν υπογράψει δύο χώρες οι ΗΠΑ (λόγω αρκτικής) και ἡ Τουρκία (λόγω Αιγαίου).
Σύμφωνα με το δίκαιό του ΟΗΕ αν μία χώρα χει υποθαλάσσια οροσειρά ἡ οποία είναι γεωλογική συνέχεια μίας εξωτερικής γεωλογικής διαμόρφωσης τότε ἡ υφαλοκρηπίδα της επεκτείνεται μέχρι 12 ναυτικά μίλια απὸ το τέλος της υποθαλάσσιας οροσειράς.
Επομένως ἡ υφαλοκρηπίδα της Ρωσίας με βάση το δίκαιο φτάνει μέχρι την Γροιλανδία και έτσι όλη ἡ Αρκτική της ανήκει. Στον βόρειο πόλο όμως είναι το 25% των υδρογονανθράκων και άρα ἡ Ρωσία έχει την δυνατότητα να γίνει ἡ μεγαλύτερη ενεργειακή δύναμη του κόσμου.
Αυτὸς είναι ὁ λόγος πού δεν υπόγραψαν το δίκαιο οι ΗΠΑ. Απ την άλλη ἡ Τουρκία γνωρίζοντας ότι αν εφαρμοστεί το δίκαιο δεν έχει υφαλοκρηπίδα πού να έχει κοιτάσματα δεν το υπόγραψε και έθεσε ως αιτία πολέμου την εφαρμογή του στο Αιγαίο.
Επομένως ἡ Ελλάδα αν τολμήσει να το εφαρμόσει θα οδηγηθεί σε σύγκρουση.
Ουσιαστικά όμως οι ευρωπαίοι και οι αμερικανοί μέσω της Ελλάδας δημιουργούν τετελεσμένο για την κατάργηση και την μη εφαρμογή του δίκαιου έτσι ώστε και ἡ Ρωσία να χάσει την Αρκτική.
Αυτός είναι ὁ λόγος πού ὁ Πούτιν πρόσφερε 25 δὶς δάνειο τότε ώστε να μην πάει ἡ Ελλάδα στο ΔΝΤ και ἡ Κίνα άλλα τόσα για να μην χάσει την Αρκτική.
Όμως ένα μικρὸ κράτος όπως είναι ἡ Κύπρος στην προσπάθειά της να επιβιώσει (να μην μπλέξει στο ΔΝΤ) τους χάλασε τα σχέδια.
ΔιαγραφήΈκλεισε διμερή συμφωνία με το Ισραήλ πού όμως βασιζόταν στο διεθνὲς δίκαιο της θάλασσας.
Αυτὸ όμως ήταν και ἡ ευκαιρία της Ρωσίας για την εφαρμογή του διεθνούς δικαίου της θάλασσας.
Για τον λόγο αυτὸ κατεβάζει τον στόλο με το αεροπλανοφόρο στην μεσόγειο τον Νοέμβριο. Όμως αυτὴ την στιγμή το Ισραήλ έχει παγιδευτεί όπως και οι ΗΠΑ στο διεθνὲς δίκαιο πού με αυτό κερδίζει ἡ Ρωσία την αρκτική και αυτὸ δεν το θέλουν καθόλου.
Ἡ Τουρκία νιώθει απομόνωση και γαβγίζει. Έτσι είναι ήλοι παγιδευμένοι. Μας έσκαψαν το λάκκο και έπεσαν οι ίδιοι μέσα. Έτσι τώρα ἡ Ρωσία για να ισχυροποιήσει την θέση της και την θέση της Κύπρου παίρνει και αυτὴ άδεια με την gazprom για εξορύξεις και μάλιστα εκεί πού οι Τούρκοι την θεωρούν δική τους ζώνη. Όμως αν γίνει αυτό τέρμα ἡ υφαλοκρηπίδα για την Τουρκία και τέρμα ἡ αρκτική για τους Αμερικανούς και Ευρωπαίους....
Δύο στοιχεία ακόμα που θα βοηθήσουν στην εξαγωγή συμπερασμάτων:
1. Το 2010 το τουρκικό ΓΕΕΘΑ μάζεψε τοις καθηγητές πανεπιστημίων και τους ρώτησε αν τα κοιτάσματα στην ανατολική μεσόγειο δικαιολογούν το ρίσκο του πολέμου και ἡ απάντηση τους ήταν ναι.
2. Στης 25 Ιουλίου το 2011 το Υπεξ της Ρωσίας έβγαλε επίσημη ανακοίνωση που προειδοποιούσε την Τουρκία να μην πειράξει την Κύπρο ειδάλλως..........(δεν το λέω)