Μέσα από την επαγγελματική μου εμπειρία, γνωρίζω καλά τον Γιάννη Στουρνάρα. Η ευφυΐα του εξαντλείται σε αυτό που του υπαγορεύει η «wanna be» προσωπικότητά του και γι αυτό διαχρονικά υπήρξε ιδιαίτερα ταλαντούχος στις δημόσιες σχέσεις. Αυτές μαζί με τις «καλές σπουδές», του άνοιξαν το δρόμο για μια ζωή χωρίς κόπο και χωρίς άγχος, αφού για τρεις δεκαετίες βρίσκεται πάντα σε θεσμικές θέσεις δημόσιου ενδιαφέροντος, έτσι ώστε αυτός να έχει τις απολαβές και κάποιοι άλλοι να κάνουν τη δουλειά. Άλλωστε δεν θα μπορούσε να κάνει κάποια σοβαρή δουλειά πουθενά, αφού δεν διαθέτει πρωτότυπη ή έστω συγκροτημένη οικονομική σκέψη και συνήθως όλες οι προβλέψεις του αποδεικνύονται απολύτως λανθασμένες.
Όποιος παρακολουθήσει τη διαδρομή του βιογραφικού του από τον καιρό της Εμπορικής μέχρι σήμερα θα καταλάβει εύκολα πως αφήνει πίσω του συντρίμμια, ωστόσο χαίρει πάντα μιας «υψηλής προστασίας». Το παράδειγμα της Εμπορικής μιλάει από μόνο του. Παρέλαβε την δεύτερη σε μέγεθος ελληνική τράπεζα και όταν αποχώρησε από τη θέση του Προέδρου, η Εμπορική ήταν στα πρόθυρα της χρεωκοπίας.
Ανοίγω εδώ μια παρένθεση μόνο και μόνο για να αναγνωρίσω στον Γιώργο Προβόπουλο τη σωτηρία της τράπεζας, μέσω της εξαγοράς της από την Crédit Agricole.
Κι επιστρέφω… Η παραλίγο χρεωκοπία μιας τράπεζας ωστόσο δεν εμπόδισε τον Γιάννη Στουρνάρα να διαγράψει μια «λαμπρή καριέρα» που τον έφερε τελικά στη θέση του Υπουργού Οικονομικών και σήμερα στην καρέκλα του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος.
Συνεπώς δεν δίνω τόση σημασία στο mail που διέρρευσε από έναν κόπανο που τον έχει για συνεργάτη του χρόνια, συνδεόμενοι μεταξύ τους από την εποχή που ήταν «τσάρος» ο Γιάννος Παπαντωνίου. Είχα γράψει εγκαίρως και σχετικό άρθρο για την ξεκάθαρη υπονομευτική στάση του Στουρνάρα έναντι της ελληνικής κυβέρνησης καθώς ο «wanna be» Γιάννης δεν έχει παραιτηθεί από την φιλοδοξία να γίνει και πρωθυπουργός, οπότε είναι λογικό να συγχέει τους ρόλους και να εμφανίζεται αυτός σήμερα ως αρχηγός της αντιπολίτευσης! Μου κάνει ωστόσο εντύπωση το πόσο δειλός είναι… Ενώ έχει αποκαλυφθεί και έχει επιβεβαιωθεί πέραν πάσης αμφιβολίας η προέλευση και η σκοπιμότητα του σχετικού mail, αρνείται και διαψεύδει την ύπαρξή του, όπως θα έκανε ένα φοβισμένο παιδάκι λέγοντας «δεν το έκανα εγώ».
Εντύπωση μου κάνει επίσης η πληροφορία που έχει περιέλθει σε γνώση μου, πως για την ύπαρξη του λογαριασμού από τον οποίο πληρώθηκε τελικά η δόση του ΔΝΤ, τα μάτια του Τσίπρα «τα άνοιξε» η Μέρκελ και όχι ο Στουρνάρας, ο οποίος δεν είχε βγάλει τσιμουδιά και έκρυβε επιμελώς το σχετικό λογαριασμό, ρισκάροντας ή και ευχόμενος ένα πιστωτικό γεγονός που θα του άνοιγε το δρόμο για τη συνέχεια όπως τη φαντάζεται.
Το πόσο θα παραμείνει ο Στουρνάρας στη θέση του είναι πλέον ευθύνη του πρωθυπουργού, όπως και το ποιος θα τον διαδεχθεί. Φαντάζομαι πως με το κλείσιμο της συμφωνίας – πράγμα που ο Στουρνάρας φαίνεται να απεύχεται – θα πρέπει να του υποδειχθεί η έξοδος. Κι αν νομίζει πως καλύπτεται από το ΦΕΚ του διορισμού του, τότε δεν έχει ιδέα από πολιτική… Τώρα, αν η χώρα θα έχει κεντρικό τραπεζίτη για τους επόμενους έξι, οχτώ ή δώδεκα μήνες μικρή σημασία θα έχει, αφού το κουμάντο θα γίνεται από την Ευρώπη.
Η «συνύπαρξη» πάντως δεν μπορεί να συνεχιστεί καθώς συνιστά πλέον ανοιχτά αυτό που οι Αμερικάνοι θα χαρακτήριζαν ζήτημα «εθνικής ασφάλειας». Διότι ο Στουρνάρας δεν αυτοσχεδιάζει. Μπορεί να μην έχει σκέψη και ικανότητες, αλλά αυτό που τον ανέβασε ψηλά είναι ένα άλλο χαρακτηριστικό, κοινό σε όλες τις περιπτώσεις σαν και αυτόν: Είναι πρόθυμος να ακούει.
Το ερώτημα λοιπόν κατά τη γνώμη μου είναι πάρα πολύ απλό. Ποιον ακούει ο Στουρνάρας; Ποιος του είπε να κρύψει τον λογαριασμό από τον οποίο θα μπορούσε να πληρωθεί η δόση; Ποιος τον διαβεβαιώνει για το σενάριο της «αριστερής παρένθεσης» και πως ο ίδιος θα έχει ασυλία και θα παραμείνει στον… αφρό; Από πού παίρνει «γραμμή»; Ποιος έχει την «πειθώ» να κάνει τον Στουρνάρα να ξεπερνάει τη φυσική δειλία του για να κάνει όσα κάνει; Το ερώτημα αυτό είναι απολύτως κρίσιμο, καθώς όλα δείχνουν πως επιδιώκει να κάνει copy paste την περίπτωση της Εμπορικής, μόνο που αυτή τη φορά χρεωκοπημένη θα είναι η ίδια η Ελλάδα. Γι αυτό και το ερώτημα αυτό πρέπει να απαντηθεί, πάση θυσία.
Ας αναλάβουν οι αρμόδιοι θεσμοί και τα όργανα της ελληνικής πολιτείας ( ο εισαγγελέας, η εξεταστική της Βουλής, η ΕΥΠ, όποιος μπορεί τέλος πάντων) να βρουν την απάντηση, αφού είναι σίγουρο πως ο δειλός Στουρνάρας δεν θα μας το πει ποτέ αυτοβούλως.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου