Τετάρτη 9 Νοεμβρίου 2016

Κι όμως! Ο Τραμπ συμφωνεί με τα ελληνικά συμφέροντα – Μπορούμε επιτέλους να σοβαρευτούμε;

Κι όμως! Ο Τραμπ συμφωνεί με τα ελληνικά συμφέροντα – Μπορούμε επιτέλους να σοβαρευτούμε;Τα σοβαρά έθνη «ζυγίζουν» τη νίκη Τραμπ σύμφωνα με τα συμφέροντά τους και αναλόγως εκφράζονται.
Αυτό οφείλει να κάνει και η Ελλάδα, εάν λογίζεται σοβαρό έθνος και όχι παιδικός σταθμός πυροβολημένων «υπερευαίσθητων θολοκουλτουριάρηδων» της «πολιτικής ορθότητας».
Καθόλου δεν πρέπει να μας νοιάζει εάν με τη νίκη Τραμπ πανηγυρίζουν οι ακροδεξιοί της Ευρώπης. Οι ακροδεξιοί της Ευρώπης, και αναφέρομαι στη Λεπέν, πανηγύριζαν και με τη νίκη Τσίπρα. Αυτό δεν κάνει τον Έλληνα πρωθυπουργό ακροδεξιό.

Είναι ο Τραμπ υπέρ των ελληνικών γεωπολιτικών συμφερόντων; Φαίνεται πως ναι, είναι.
Σχολιάζοντας την Τετάρτη ο διεθνολόγος Βασίλης Κοψαχείλης τη νίκη Τραμπ, στην εκπομπή «Αταίριαστοι» του ΣΚΑΪ, αναφέρθηκε στο στενό επιτελείο του νέου Αμερικανού προέδρου στο οποίο συμμετέχει και ο Έλληνας Γιώργος Παπαδόπουλος.
Είπε ο Βασίλης Κοψαχείλης ότι είναι απόφαση αυτού του επιτελείου το φυσικό αέριο της ανατολικής Μεσογείου να περάσει με υποθαλάσσιο αγωγό μέσω Ελλάδας και να αποκλειστεί πλήρως η εναλλακτική κατασκευής αγωγού, για το ίδιο φυσικό αέριο, μέσω Τουρκίας.
Δηλαδή, το φυσικό αέριο της Αιγύπτου, της Κύπρου, του Ισραήλ και της Ελλάδας, θα περάσει με τον υποθαλάσσιο αγωγό East Med στην Ελλάδα και από εκεί στην Ευρώπη. Τέλος και game over.
Αυτό είναι προς όφελός μας και μόνο αυτό πρέπει να μας ενδιαφέρει. Τώρα, διάφοροι χαζοχαρούμενοι που περιφέρονται στα πάνελ και θρηνούν για την ήττα της Χίλαρι, δηλαδή την ήττα της «πολιτικής ορθότητας», να τους ενημερώσω ότι βρίσκονται «εκτός πραγματικότητας» μιας και η Αμερική εξέλεξε Πρόεδρο, οπότε επίσης game over.
Ο Ντόναλντ Τραμπ έχει πει επίσης ότι θέλει να τελειώσει το συντομότερο, ακόμα και με πιθανή συνεργασία των ΗΠΑ με τη Ρωσία, ο πόλεμος στη Μέση Ανατολή.
Εάν αυτός ο πόλεμος τελειώσει, εάν δηλαδή η Συρία ειρηνεύσει και η όλη γύρω της περιοχή, η Τουρκία του ημιπαράφρονα Ερντογάν δεν θα μπορεί πλέον να μας απειλεί με το προσφυγικό. «Σωθήκαμε» και από αυτή την «απειλή».
Δεν καταλαβαίνω, ακούγοντας τους «θρήνους» για τη Χίλαρι, που έβλεπαν κάποιοι «καλό» για την Ελλάδα από μια νίκη Κλίντον.
Η κα Κλίντον είναι που επί της υπουργίας της, στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ, ξέσπασε η «Αραβική Άνοιξη», δηλαδή η «Άνοιξη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας».
Η κα Κλίντον είναι που διατηρεί εξαιρετικές σχέσεις με τη Μουσουλμανική Αδελφότητα. Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είναι κορυφαία στελεχάρα της Μουσουλμανικής Αδελφότητας.
Επίσης, η κα Κλίντον ήθελε να εντείνει τον πόλεμο στη Μέση Ανατολή και θα επεδίωκε μια στρατιωτική αναμέτρηση με τη Ρωσία στο χώρο της Συρίας.
Σε τι θα ωφελούσε εμάς ως χώρα η γενίκευση του πολέμου στη Μέση Ανατολή με μια πιθανή πολεμική αναμέτρηση ΗΠΑ-Ρωσίας;
Θέλαμε έναν πυρηνικό πόλεμο στη γειτονιά μας; Τον θέλαμε;
Η ίδια κα Κλίντον ήθελε να κάνει πόλεμο και με το Ιράν. Επίσης στη γειτονιά μας.
Με άλλα λόγια, η κα Κλίντον θα ανατίναζε όλη τη Μέση Ανατολή και την ανατολική Μεσόγειο ολοκληρώνοντας το έργο που ξεκίνησε ως υπουργός Εξωτερικών.
Βεβαίως την ίδια ώρα, θα εξαντλούσε την «υπεραισθησία» της και την «πολιτική της ορθότητα» μιλώντας για «ανοιχτά σύνορα» και ζητώντας από τη μικρή Ελλάδα να φιλοξενήσει ένα ή δύο εκατομμύρια πρόσφυγες, συνεχίζοντας το «δούλεμα» του προκατόχου της, του κ. Ομπάμα, ότι (όπου να ‘ναι) θα μας διαγράψουν μέρος από το χρέος.
Θα μετέτρεπε τη χώρα μας σε ένα απέραντο στρατόπεδο συγκέντρωσης δυστυχισμένων ανθρώπων, θα δρομολογούσε την ισλαμοποίηση της Ελλάδας και εμείς, ως άλλοι ιθαγενείς, θα «πουλούσαμε» γη που θα αγόραζε η κα Κλίντον με «καθρεφτάκια», δηλαδή με «θα» και «θα» και «θα» σας κάνουμε το χρέος «μισό». Κούφια λόγια.
Γιατί δεν απαίτησαν οι φίλοι μας «δημοκρατικοί» τόσο καιρό να μας διαγράφουν οι δανειστές το χρέος;
Ή γιατί δεν μας έδωσαν, ως ένα άλλο σχέδιο Μάρσαλ, μερικά δισεκατομμύρια δολάρια να σηκωθούμε πάλι;
Τι περίμενε ο Ομπάμα; Να σηκωθεί να φύγει από Πρόεδρος για να μας… τάξει ότι θα τα κάνει η επόμενη; Χρεοκοπημένοι είμαστε, όχι ηλίθιοι.
Να υπενθυμίσω ότι αυτή η οικογένεια Κλίντον ήταν η ίδια που διαμέλισε τη Γιουγκοσλαβία.
Ένα περίεργο πράγμα πάντως.
Όποτε οι Κλίντον είναι στα πράγματα το Ισλάμ ισχυροποιείται, οι χριστιανικοί λαοί της ανατολικής Μεσογείου χάνουν και τα κοσμικά κράτη διαλύονται.
Τελικά ποιο ήταν το σχέδιο των Κλίντον;
Πόσο λογικό είναι να διαλύονται δυτικότροπα κοσμικά κράτη και στη θέση τους να εγκαθιδρύονται ισλαμικά χαλιφάτα;
Τελικά οι «χορηγίες» που λάμβανε το Ίδρυμα Κλίντον από αραβικές χώρες δεν ήταν και τόσο από μια απλή «συμπάθεια»;
Πρόβλημά μας επίσης είναι ότι σε όλα τα γεωπολιτικά πολεμικά παιχνίδια των Κλίντον δίπλα βρίσκεται και η Ελλάδα. Δεν πάνε να «παίξουν» σε άλλη γειτονιά, στη δική μας «παίζουν» συνέχεια. Ευτυχώς φαίνεται ότι τους ξεφορτωθήκαμε τους Κλίντον.
Η νίκη Τραμπ, λοιπόν, είναι απόφαση και επιλογή του αμερικανικού λαού. Ο Ντόναλντ Τραμπ είναι ο επόμενος, δίχως κάποιο απρόοπτο, Πρόεδρος των ΗΠΑ.
Η Ελλάδα θέλει να είναι η καλύτερη σύμμαχος (σύμμαχος και όχι προτεκτοράτο) των ΗΠΑ.
Το πόσο έξυπνο είναι διάφοροι δικοί μας «βιαστικοί» να τουιτάρουν την «απογοήτευσή» τους για τον Τραμπ, μάλιστα ο ένας να είναι και πρώην διπλωμάτης και εκπρόσωπος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, δεν θα το σχολιάσω. Θα το αποκαλέσω απλά ηλίθιο! Εκτός εάν οι ίδιοι που κράζουν τον Τραμπ στο Twitter θεωρούσαν τους Μπους μεγάλους δημοκράτες. Αλλά θα μου πείτε ότι τότε ακόμα, επί Μπους, δεν υπήρχε τουίτερ και είχαν ένα «περιορισμό» οι ηλίθιοι.
Ο Τραμπ νίκησε. Εμάς λόγος δεν μας πέφτει τι θα κάνει με τη χώρα του και τον λαό του. Εκτός εάν πέρα από χρεοκοπημένοι παριστάνουμε και τα ποντίκια που βρυχώνται, να τρελαθούμε εντελώς.
Εμείς θέλουμε ειρήνη, πρόοδο, εργασία, ανάπτυξη στην Ελλάδα. Θέλουμε να ξεκολλήσουμε από τον βούρκο των μνημονίων που μας βύθισαν οι «νεοφιλελέδες – σοσιαλφιλελέδες».
Δεν θέλουμε ούτε ο λαός μας να υποφέρει, ούτε οι Έλληνες να γίνονται μετανάστες και την ίδια ώρα στη ντόπια δυστυχία να προσθέτουμε ως ανόητοι και τη δυστυχία των προσφύγων. Δεν θέλουμε άλλο δυστυχία και μιζέρια. Τέλος!
Ας παίξουν τους φιλάνθρωπους και τους «πολιτικά ορθούς» αυτοί που ευθύνονται για τον πόλεμο στη Συρία. Δηλαδή, οι Αμερικανοί και οι Γάλλοι. Τα γαλλάκια όμως, που πυροδότησαν τη σφαγή στη Συρία παρέα με τα τουρκάκια, έχουν κλειστά τα σύνορά τους στους Σύρους πρόσφυγες. Όχι «σύντροφε» Ολάντ, δεν πάει έτσι. Δεν πάει καθόλου έτσι.
Και για να κλείσω, να πω κάτι και για τα τουρκάκια.
Η Ελλάδα είναι μια χώρα που από το τέλος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου δεν έχει πραγματοποιήσει κανένα επιθετικό-εθνικοαπελευθερωτικό πόλεμο.
Χάσαμε το 1922, το πήραμε απόφαση και κάτσαμε στα σύνορά μας. Δεν ενοχλούμε κανέναν από τότε.
Από τότε συνεχώς μας ενοχλούν όλοι τριγύρω. Από χώρες μπανανίες, όπως η Αλβανία και τα Σκόπια, μέχρι το μεγάλο πρόβλημα της περιοχής μας, η Τουρκία.
Βεβαίως η Τουρκία ενοχλεί και όλους τους άλλους.
Ενοχλεί τη Συρία, ενοχλεί το Ιράκ, ενοχλεί την Αρμενία. Λοιπόν, ας μη γελιόμαστε. Ησυχία σε αυτή τη γωνία του κόσμου δεν θα βρούμε ποτέ όσο υπάρχει απέναντί μας αυτή η Τουρκία.
Η Τουρκία πρέπει να γίνει τρία κομμάτια για να ησυχάσουμε όλοι τριγύρω που έχουμε την ατυχία να είμαστε γείτονές της.
Ένα κομμάτι κουρδικό, ένα κομμάτι σουνιτικό και ένα «ευρωπαϊκό αλεβίτικο».
Δεν ξέρω τι απόψεις ή σχεδιασμούς είχε η κα Κλίντον για την Τουρκία, φήμες λένε ότι το παρεάκι της, το ίδιο που έχει αγαστές σχέσεις με τη Μουσουλμανική Αδελφότητα, είχε «μεγάλα σχέδια» για την Τουρκία.
Αυτό που ακούω όμως είναι ότι το επιτελείο του Τραμπ δεν θέλει να περάσει ο αγωγός φυσικού αερίου της ανατολικής Μεσογείου μέσα από την Τουρκία.
Δεν θέλει δηλαδή αυτός ο ζωτικός αγωγός να επηρεαστεί από ό,τι είναι να συμβεί η δεν συμβεί στην Τουρκία.
Λοιπόν, για να ξεκαθαρίσουμε. Εμάς μας καίνε τα συμφέροντα της Ελλάδας, δηλαδή τα ΔΙΚΑ ΜΑΣ συμφέροντα.
Δεν θα κάνει η Ελλάδα τον «κουβαλητή» των αγωγών της Τουρκίας. Δεν θα δίνει η Ελλάδα λόγο ύπαρξης στην Τουρκία. Μην τρελαθούμε εντελώς!
Με τη σειρά μου να ευχηθώ συγχαρητήρια στον νικητή των αμερικανικών εκλογών, όχι ότι έχει καμία σημασία, αλλά γιατί το λένε οι καλοί τρόποι. Όσοι δεν ξέρουν τρόπους να μην κάνουν πολιτική ή δημοσιογραφία, ας κάνουν ψυχανάλυση.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου