Η αποψίλωση του ΚΙΝΑΛ και ο προοδευτικός πόλος

Η στροφή προς τα δεξιά της ηγεσίας του ΚΙΝ.ΑΛ. είναι σαφής και ανεπίστρεπτη.

Η στροφή προς τα δεξιά της ηγεσίας του ΚΙΝ.ΑΛ. είναι σαφής και ανεπίστρεπτη. Σαφής γιατί η κριτική που ασκείται είναι μονοδιάστατη αφορώντας αποκλειστικά τον ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα πρόκειται για μία «κριτική» η επιχειρηματολογία της οποίας, όπως αναπτύσσεται εκ μέρους των ηγετικών στελεχών της κατά της κυβέρνησης Τσίπρα, είναι ταυτόσημη και απαράλλακτη με αυτήν της ηγεσίας Μητσοτάκη.

Ανεπίστρεπτη γιατί ως όρος επιβίωσης του ΚΙΝ.ΑΛ κατά την άποψη ηγετικών στελεχών του, είναι η σύμπλευση με την ΝΔ στο πλαίσιο ενός αντι-ΣΥΡΙΖΑ μετώπου και η δημιουργία μετεκλογικά μίας νέας κυβέρνησης στα πρότυπα της κυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου. Προϋπόθεση για να είναι βιώσιμη η κυβερνητική επιλογή τους είναι « η στρατηγική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ» Πρέπει να είναι κανείς πολιτικά ανόητος για να μην καταλαβαίνει ότι αυτή είναι η στόχευση της ηγεσίας του ΚΙΝ.ΑΛ.

Αυτή η δεξιά πορεία , εγγυητές της οποίας είναι οι Βενιζέλος, Λοβέρδος, είναι η αποκλειστική αιτία για την αποψίλωση του ΚΙΝ.ΑΛ. που παρατηρείται τελευταία. Αποψίλωση που στο μέλλον θα κορυφωθεί γιατί ακριβώς αυτή η δεξιά στροφή της ηγεσίας θα συνεχιστεί.

Επί της ουσίας έχουμε να κάνουμε με έναν απίστευτο ιδεολογικό και πολιτικό εκφυλισμό του κόμματος που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου Ένα κόμμα , ένα κίνημα που μέσα από τα σωστά και τα λάθη του, διακρίθηκε αν μη τι άλλο για την αντί – δεξιά πορεία του και την διαρκή σύγκρουση του με την ΝΔ.

Ο ιδεολογικός αυτός εκφυλισμός έχει ως επακόλουθο την μετατροπή του ΚΙΝ.ΑΛ. σε παρακολούθημα της ΝΔ. Και μάλιστα μιας ΝΔ που έχει πλέον ένα θατσερικό αλλά και ακροδεξιό στίγμα .Εκτός από την αντιγραφή των θέσεων της ΝΔ σε μία σειρά από κρίσιμα θέματα όπως φάνηκε και στην συμφωνία των Πρεσπών, η εν λόγω ηγεσία αντιγράφει και την υβριστική φρασεολογία του Κυρ. Μητσοτάκη και του Α. Σαμαρά συμβάλλοντας στον ευτελισμό των θεσμών και της δημοκρατικής αντιπαράθεσης.

Το ΚΙΝΑΛ. είναι μόνο κατ όνομα κεντροαριστερά. Η αποδοκιμασία του από τους Ευρωπαίους Σοσιαλιστές σε μία σειρά ζητήματα το αποδεικνύει. Η μετατόπισή του προς τα δεξιά έχει αφήσει ένα τεράστιο κενό στο χώρο της κεντροαριστεράς και του κέντρου. Ένα κενό που καλύπτεται σταδιακά και σταθερά από τον ΣΥΡΙΖΑ και τις πρωτοβουλίες του Αλ. Τσίπρα.

Άλλωστε η αποχώρηση του Καμένου και η ψήφιση της συμφωνίας των Πρεσπών είναι οι παράγοντες που αναδιατάσσουν το πολιτικό σκηνικό και προκαλούν σημαντικές αλλαγές στην πολιτική γεωγραφία. Είναι οι παράγοντες που έδωσαν την δυνατότητα στο κυβερνητικό κόμμα να αναπτύξει τον στρατηγικό του στόχο , την κάλυψη του χώρου της κεντροαριστεράς μέσα από την συνεργασία των προοδευτικών δυνάμεων. Εκτός από την αποχώρηση στελεχών από το ΚΙΝ.ΑΝ. θα υπάρξει μετακίνηση στην κατεύθυνση συγκρότησης ενός προοδευτικού πόλου μιας κρίσιμης μάζας πολιτών που μέχρι σήμερα ακολουθούσαν το ΚΙΝ.ΑΛ. αλλά αρνούνται να ταυτιστούν με λογικές Γεωργιάδηδων και Βορίδηδων που έχουν επί της ουσίας το πάνω χέρι στην πολιτική της ΝΔ. Στελέχη και πολίτες που αρνούνται να μετατραπούν σε ουρά του Κυριάκου Μητοοτάκη και της ακροδεξιάς παρέας του ήδη κοιτάνε προς τα αριστερά.

Αν η φ. Γεννηματά θέλει να ανακόψει την αποχώρηση στελεχών και την διάλυση του ΚΙΝ.ΑΛ. θα πρέπει να αλλάξει την πολιτική της και όχι να αναμασά τα φαιδρά επιχειρήματα του Μητσοτάκη περί «συνδιαλλαγής» , «δανεικών βουλευτών» και «πραξικοπημάτων». Αλλά μια αλλαγή πολιτικής σε προοδευτική κατεύθυνση από την ηγεσία του ΚΙΝ.ΑΛ. είναι αδύνατη. Αρκεί να παρακολουθήσει κανείς τις τοποθετήσεις Γεννηματά , Βενιζέλου και Λοβέρδου στη Βουλή. Η αγωνία τους είναι μήπως και τους ξεπεράσει ο Μητσοτάκης και ο Σαμαράς στο αντι-ΣΥΡΙΖΑ μένος τους και στην λυσσαλέα επίθεσή τους που καθημερινά επιχειρούν, πέρα και έξω από πολιτικά επιχειρήματα, κατά του Αλ. Τσίπρα. Όμως όπως στρώνουν θα κοιμηθούν. Το φθινόπωρο είναι κοντά. Και τότε θα διαπιστώσουν ότι οι προοδευτικοί πολίτες που μέχρι σήμερα τους ακολουθούν θα είναι ένας πρόσθετος παράγοντας που θα συμβάλει στην εκλογική νίκη της προόδου έναντι της συντήρησης.