Οι αριθμοί που διαλύουν τον μύθο περί «φιλοεπενδυτικής» ΝΔ

Ο γ.γ. Στρατηγικών & Ιδιωτικών Επενδύσεων Λόης Λαμπριανίδης μίλησε Στο Κόκκινο και τον Στάθη Σχινά.

Τα αποθέματα άμεσων ξένων επενδύσεων έφτασαν το 16% όταν δεν ξεπερνούσαν το 10%, ο σχηματισμός παγίου κεφαλαίου είναι στο 12,9% χωρίς την «φούσκα» της οικοδομής που κάποτε τροφοδοτούσαν τα σήμερα «κόκκινα» δάνεια, διπλασιάστηκαν σε τρία χρόνια οι επενδύσεις επιχειρήσεων σε έρευνα και ανάπτυξη, όλα αυτά είναι στοιχεία που διαλύουν τον μύθο περί «φιλοεπενδυτικής» ΝΔ λόγω… DNA και «αντιαναπτυξιακού» ΣΥΡΙΖΑ, είπε ο γ.γ. Στρατηγικών & Ιδιωτικών Επενδύσεων Λόης Λαμπριανίδης Στο Κόκκινο και τον Στάθη Σχινά.

Υπάρχουν τα στοιχεία για να διαλυθεί ο μύθος περί «φιλοεπενδυτικής» ΝΔ λόγω… DNA και «αντιαναπτυξιακού «ΣΥΡΙΖΑ, είπε ο κ. Λαμπριανίδης. Από την Μεταπολίτευση υπάρχει το αφήγημα της σύγκλισης με την Ευρώπη, αλλά από τα στοιχεία που έχουμε δεν μπορέσαμε να ξεπεράσουμε το 50%-60% του μ.ό., δεν φτάσαμε καν στο μέσο όρο της ΕΕ. Τα πράγματα δεν πήγαν καλά. Στην ανεργία, τα ποσοστά ήταν μεγάλα ακόμη και σε περιόδους μεγάλης ευφορίας, όπως το 2003-2004, την περίοδο των Ολυμπιακών αγώνων. Η φτώχεια (οριζόμενη ως οικογενειακό εισόδημα κάτω του 60% του μέσου οικογενειακού εισοδήματος) ήταν επίσης πολύ υψηλή, άνω του 30%. Όλα αυτά δείχνουν μία οικονομία που δεν είναι εύρωστη … είναι αποτελέσματα μίας ολόκληρης φιλοσοφίας, ενός αναπτυξιακού υποδείγματος που ακολουθείτο με συστηματικό τρόπο.
Το δίλημμα είναι εάν η χώρα θα διαλέξει τον ανταγωνισμό σε προϊόντων και υπηρεσιών ποιότητας με ενσωματωμένη γνώση ή την παραγωγή προϊόντων και υπηρεσιών στηριζόμενη στο χαμηλό κόστος. Η σύγκριση της μισθολογικής πολιτικής που προκρίνει η ΝΔ και ο Κ. Μητσοτάκης και αυτής του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλ. Τσίπρα δεν δείχνει ότι ένας είναι «ψυχούλα» και ο άλλος «κακός άνθρωπος», όπως είπε, αλλά ότι πρόκειται για διαφορετικά αναπτυξιακά υποδείγματα.
Για να ανταγωνιστεί κάποιος με βάση το χαμηλό κόστος θα πρέπει να λάβει υπόψιν ότι υπάρχουν εντός ΕΕ χώρες με χαμηλότερο κόστος συνολικά αλλά και σε άλλες περιοχές του πλανήτη. Προφανώς δεν μπορεί να τους ανταγωνιστεί. «Δεν μπορούμε λοιπόν, αλλά δεν θέλουμε κι όλα», τόνισε ο κ. Λαμπριανίδης, γιατί το κέρδος που μένει όταν παράγει μία εταιρεία επώνυμο προϊόν υψηλής προστιθέμενης αξίας, είναι υψηλό, ενώ αντίθετα τα περιθώρια κέρδους είναι πολύ συμπιεσμένα για όποιον στηρίζει στο κόστος την ανταγωνιστικότητά του.
Τα αποθέματα άμεσων ξένων επενδύσεων σύμφωνα με την Τράπεζα της Ελλάδας είναι σήμερα στο 16% του ΑΕΠ, ενώ μέχρι το 2010 η Ελλάδα ήταν ουραγός στην ΕΕ με ποσοστό της τάξης του 10%.
Ανέφερε χαρακτηριστικά κάποιες μεγάλες επενδύσεις που έγιναν από κολοσσούς χωρίς καν να πάρουν κάποια κίνητρα, όπως:
300 εκατ. ευρώ από την Philip Morris (στην Παπαστράτος)
150 εκατ. ευρώ από την British American Tobacco
150 εκατ. ευρώ από την Elval Halcor
78 εκατ. ευρώ από την Bic
67 εκατ. ευρώ από την Coca Cola 3E
67 εκατ. ευρώ από την Αθηναϊκή Ζυθοποιΐα
Ολοκληρώθηκαν επίσης σειρά από επενδυτικά σχέδια μέσω του Αναπτυξιακού Νόμου, μεταξύ άλλων:
27 εκατ. ευρώ από την Χάλυψ Δομικά Υλικά
27 εκατ. ευρώ από την Symetal
22 εκατ. ευρώ από εταιρεία κατασκευής οπτοπλίνθων
15 εκατ. ευρώ από την Crown Hellas
Στις πολύ μεγάλες, στρατηγικές επενδύσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη, ο κ. Λαμπριανίδης ανέφερε ως παράδειγμα τα
408 εκατ. ευρώ της Mirum Hellas
200 εκατ. ευρώ της RSR
150 εκατ. ευρώ της Amberland
120 εκατ. ευρώ της ΑΕ Μυκηνών
100 εκατ. ευρώ των Κεραμείων Χίου
95 εκατ. ευρώ της Panita
62 εκατ. ευρώ της Panafon
40 εκατ. ευρώ για μαρίνα στην Σαντορίνη
Ο σχηματισμός παγίου κεφαλαίου έχει φτάσει περίπου στο 12,9% του ΑΕΠ, όπως είπε, όταν το 2014 ήταν στο 11,5%.
«Πρέπει να φτάσουμε στο 20%, να συμπληρώσουμε το επενδυτικό έλλειμμα των 80 δισ. ευρώ και πλέον», συνέχισε ο κ. Λαμπριανίδης, υπογραμμίζοντας ότι τα προηγούμενα χρόνια μεγάλο μέρος του ακαθάριστου σχηματισμού κεφαλαίου, 40%-42%, ήταν από την κατοικία, την οικοδομή, που χρηματοδοτείτο από τα δάνεια και στη συνέχεια καταβαραθρώθηκε. «Οι ευρωπαϊκές τράπεζες έριξαν φτηνό χρήμα στις ελληνικές τράπεζες, οι ελληνικές ήθελαν να το διοχετεύσουν στην αγορά, το έκαναν χωρίς διασφαλίσεις» και προέκυψε το πρόβλημα με τα «κόκκινα» δάνεια. Το 2007 που είχε ήδη μειωθεί, η οικοδομή και κυρίως η κατοικία στην Ελλάδα ήταν στο 22% των παγίων, όταν στην ΕΕ ήταν 15%.
Πρέπει λοιπόν, τόνισε, να αλλάξουμε αναπτυξιακό υπόδειγμα, να στραφούμε στην βιομηχανία και την έρευνα και ανάπτυξη, σε παραγωγή προϊόντων υψηλής προστιθέμενης αξίας με μεγαλύτερα περιθώρια κέρδους.
Το 2014 ο ακαθάριστος σχηματισμός παγίου κεφαλαίου ήταν στα 20,6 δισ. ευρώ. Το 2017 είχε αυξηθεί στα 23,2 δισ. ευρώ και το 2018 έπεσε λίγο λόγω της μείωσης παραγγελιών πλοίων, αλλά ο μηχανολογικός εξοπλισμός ανέβηκε. Το 2019 έχει πάρει και πάλι την ανιούσα το πρώτο τρίμηνο, σημείωσε ο κ. Λαμπριανίδης.
Το πολύ θετικό κατά τον ίδιο, που δείχνει την στροφή της οικονομίας, είναι τα στοιχεία για τις επενδύσεις (δημόσιες και ιδιωτικές) την έρευνα και την ανάπτυξη:
2011: 0,67% του ΑΕΠ (1,3 δισ. ευρώ)
2014: 0,83% του ΑΕΠ (1,4 δισ. ευρώ)
2017: 1,13% του ΑΕΠ (2,1 δισ. ευρώ)
Το μεγαλύτερο πρόβλημα όμως ήταν ότι δεν υπήρχε σχεδόν καθόλου έρευνα και ανάπτυξη από την πλευρά των επιχειρήσεων. Τώρα βλέπουμε ότι ενώ ως το 2016 οι επιχειρήσεις συμμετέχουν περίπου με το 0,3%-0,33% του ΑΕΠ, ενώ στη συνέχεια αυτό το ποσοστό εκτινάσσεται ως το 0,49% του ΑΕΠ. Είναι πολύ σημαντικό ποιοτικά, ουσιαστικά διπλασιάζεται η έρευνα και ανάπτυξη από την πλευρά των επιχειρήσεων, από το 2014 (επένδυσαν 500 εκατ. ευρώ) στο 2017 (όταν επένδυσαν 1 δισ. ευρώ).
Αυτό αποδεικνύει την εμπιστοσύνη των σημαντικών επιχειρήσεων στο σύστημα και την οικονομία της χώρας, αλλά και την συνειδητοποίηση από την πλευρά τους ότι η κατεύθυνση πρέπει να είναι στην αλλαγή του αναπτυξιακού υποδείγματος προς την έρευνα και ανάπτυξη, υπογράμμισε ο κ. Λαμπριανίδης.