Του Νίκου Μπογιόπουλου. Αλλά προς τι η έκπληξις; Δεν πρόκειται για μέθοδο που την προβλέπει το δημοκρατικό (τους) Σύνταγμα;Με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου δεν «παγώνουν» μισθούς και συντάξεις, εδώ και δεκαετίες; Με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου δεν είναι που επιβάλλουν «σταθεροποιητικά προγράμματα», ήδη από το 1985;
Με τον απόλυτο… σεβασμό που αρμόζει στο είδος της αστικής δημοκρατίας (τους) δεν ήταν που πέρασαν την πρώτη δανειακή σύμβαση, τον Ιούνη του 2010, χωρίς καν να την κυρώσουν από το Κοινοβούλιο;
Με την αναίδεια της κοινοβουλευτικής «τάξης» που υπαγορεύουν τα συμφέροντα της τάξης τους, δεν ήταν που έφτασαν να επιχειρηματολογούν υπέρ της ψήφισης του πρώτου Μνημονίου και να την προωθούν στη Βουλή με βάση όχι την ουσία αλλά την τυπική νομιμότητα – όπως έλεγαν – του Συντάγματος;
Με διατάγματα του πρώην πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου δεν ήταν που αποφάσισαν την πρόσβαση των… εμπειρογνωμόνων σε όλα τα έγγραφα και στοιχεία του ελληνικού κράτους, κατά παρέκκλιση κάθε νομοθεσίας;
*
Κατά το τρέχον διάστημα δεν είναι – από τον Αύγουστο και μετά – που
οι τρικομματικοί συγκυβερνώντες έχουν επιβάλει ήδη μια ντουζίνα Πράξεις
Νομοθετικού Περιεχομένου;
Με τέτοιες Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου κινήθηκαν σε μια σειρά
θέματα: Από την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, μέχρι τη στελέχωση του
ταμείου αποκρατικοποιήσεων (ΤΑΙΠΕΔ) και από την κατάργηση του ελάχιστου
ποσοστού του Δημοσίου στις δημόσιες επιχειρήσεις μέχρι τη λειτουργία των
στρατοπέδων συγκέντρωσης για μετανάστες!Αυτή είναι η δημοκρατία (τους).
Τόσο «δημοκρατική» είναι η δημοκρατία τους, τόσο αντιδραστικά και τόσο αντιλαϊκά αυτά που προωθούν, που ακόμα και το «φύλλο συκής», τους στενεύει. Για παράδειγμα μόλις πριν μια βδομάδα, στη συζήτηση του προϋπολογισμού, αρμόδιος υφυπουργός τάχθηκε υπέρ της κατάργησης ακόμα και του άρθρου 60 του Συντάγματος που αφορά στην ψήφο των βουλευτών κατά συνείδηση.
*
Η τόσο «δημοκρατική» δημοκρατία τους ήταν, είναι και θα είναι
σαθρή. Το περιεχόμενό της «στενό». Τα όριά της αυστηρά καθορισμένα να
προασπίζουν την ελευθερία και τα δικαιώματα του δυνατού, του ισχυρού.
Η
δημοκρατία τους, η «δικτατορία του κεφαλαίου» δηλαδή, αποτυπώνει – και
μάλιστα στις συνθήκες του αποκαλυπτικού φακού της κρίσης – τον
αντιδραστικό χαρακτήρα μιας τάξης, της αστικής τάξης, που απέχει πολύ
από τον προ τριών αιώνων επαναστατικό εαυτό της.Η δημοκρατία τους είναι οικοδομημένη με τέτοιο τρόπο ώστε να παρέχει στους πολιτικούς δυνάστες του λαού όλες τις δυνατές ελευθερίες και όλες τις αντίστοιχες σχετικές θεσμικές πρόνοιες, αλλά μόνο για την καταδυνάστευση του λαού.
Και είναι προφανές: στο πλαίσιο αυτής της δημοκρατίας, της αστικής, η ελευθερία του λαού να κατακτήσει την πραγματική λαϊκή κυριαρχία, δεν πρόκειται να του παραχωρηθεί με καμία Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου.
ΑΡΧΙΣΑΝΕ ΟΙ «ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΕΙΣ»…
«…Το μεγαλύτερο έγκλημα δεν είναι οι μισθοί και οι συντάξεις, γιατί αυτούς θα τους επαναφέρουμε με έναν νόμο και ένα άρθρο, όταν πολύ γρήγορα θα βρεθούμε, με τη βοήθεια του λαού, σε θέση διακυβέρνησης για να αντιστρέψουμε αυτή την καταστροφή».
*
Αυτά ακριβώς ήταν τα λόγια του κ. Τσίπρα κατά τη διάρκεια της ομιλίας του, την περασμένη Πέμπτη, στη ΛΑΡΚΟ.
Αλλά αυτό το… υποδεέστερο έγκλημα – τις μειώσεις μισθών και συντάξεων δηλαδή – φαίνεται ότι το ξανασκέφτηκαν στο ΣΥΡΙΖΑ. Και αποφάσισαν ότι δεν είναι και τόσο υποδεέστερο. Γι’ αυτό και, όπως αναδρομικά αποφάνθηκαν, ο κ. Τσίπρας αυτά που είπε στη ΛΑΡΚΟ «δεν τα είπε»…
Ναι, αλλά αν ο κ. Τσίπρας «δεν είπε» όσα είπε, τότε τι τελικά είπε; Ισχύουν ή δεν ισχύουν οι δηλώσεις του;
Για το θέμα των δηλώσεων του κ. Τσίπρα στη ΛΑΡΚΟ και για την υπόσχεσή του ότι «θα επαναφέρει με έναν νόμο και ένα άρθρο» τους μισθούς και τις συντάξεις, ρωτήθηκε χτες ο εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο κ. Π. Σκουρλέτης έδωσε τις ακόλουθες… διευκρινίσεις (στον ρ/σ «Real FM»):
*
«(Ο κ. Τσίπρας) δεν είπε κάτι τέτοιο (…). Σκοπός μας είναι να αποκαταστήσουμε σε ένα βάθος χρόνου και με βάση μια διαδικασία ανασυγκρότησης της ελληνικής οικονομίας όσο το δυνατόν μεγαλύτερο μέρος των απωλειών και κατά προτεραιότητα όσων ήτανε στα χαμηλότερα κλιμάκια. Δεν έχουμε πει, όμως, γιατί δεν γίνεται αυτό το πράγμα, ότι μπορούμε με ένα διακόπτη να γυρίσουμε το χρόνο. Αυτή είναι η πραγματική διάσταση και το περιεχόμενο των δηλώσεών του»…
*
Τα συμπεράσματα δικά σας.
Μία επισήμανση μόνο:
Αυτό το «άλλα λέω, κι άλλα εννοώ», που αποτελεί την άλλη όψη του «άλλα λέω κι άλλα κάνω», το έχουμε ζήσει στην Ελλάδα κάτι δεκαετίες τώρα. Με το ΠΑΣΟΚ…
«… ΤΑ ΝΤΟΠΙΑ ΘΕΡΙΑ… »
Καλά, δε χρειάζεται να επιχειρηματολογούν τόσο παθιασμένα οι κυβερνητικοί εταίροι για το γεγονός ότι οι «επίτροποι» της τήρησης του μνημονίου θα είναι Ελληνες και να το παρουσιάζουν και σαν «απόδειξη» ότι με την επιτήρηση δε θίγεται, όπως λένε, η «εθνική κυριαρχία».
Ελληνες, άλλωστε, ήταν και οι Τσολάκογλου, Λογοθετόπουλος και Ράλλης…
*
Η αξία της… ελληνικότητας των επιτρόπων βρίσκεται αλλού. Οτι τα περί «κατοχής» ούτε ως «άλλοθι» δεν μπορούν πλέον να τα χρησιμοποιούν κάποια από τα «ριζοσπαστικά» παπαγαλάκια των κυβερνώντων.
Καθότι η μόνη «κατοχή» που υπάρχει είναι εκείνη εκ μέρους του έθνους των ντόπιων και ξένων πλουτοκρατών, που έχουν θέσει υπό το καθεστώς της εκμετάλλευσης, της καταπίεσης και της δεσποτικής επιτροπείας το άλλο έθνος, το έθνος των εργαζομένων.
Και στο πλαίσιο της δικής τους «εθνικής κυριαρχίας», της κυριαρχίας του έθνους των κεφαλαιοκρατών, είναι που τώρα τοποθετούν στο σβέρκο του άλλου έθνους, του έθνους των εργαζομένων, ακόμα και επιτρόπους!
*
Και να γιατί – και για όσο θα υπάρχουν αυτά τα δυο «έθνη» – θα είναι πάντα επίκαιρα τα λόγια του Βάρναλη:
«Τις φορές, που ο δεμένος πετάχτηκε απάνου / με τα δόντια να κόψει του ξένου τυράννου / το λυτάρι, δεμένος βρισκότανε πάλι. / Τονε δένανε τρίδιπλα οι ντόπιοι μεγάλοι.
Τώρα η Νύχτα τελειώνει… Παθοί και μαθοί / ξέρουν, όταν η μάχ’ η μεγάλη δοθεί, / για να μην ξαναχάσουνε τη λεφτεριά τους, / θ’ αφανίσουνε πρώτα τα ντόπια θεριά τους».
*Δημοσιεύθηκε στον “Ριζοσπάστη” την Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2012 / iskra
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου