Παρασκευή, 29 Μάιος 2015 17:04
Η πτώση της Βασιλεύουσας το 1453 καθόρισε τις τύχες του Ελληνισμού
για πολλούς αιώνες και αποτελεί ένα κορυφαίο ιστορικό δραματικό σημείο.
Το Βυζαντινό κράτος κατά την πτώση του είχε βέβαια ήδη αλωθεί ως προς
την έκταση της επικρατείας του και πρέπει να θυμόμαστε ότι είχε
μεταβληθεί ήδη σε ένα Ελληνικό κράτος. Η μελέτη και η κατανόηση των
αιτίων της πτώσης είναι πολύ σημαντική καθώς μας παρέχει μεγάλης αξίας
διδάγματα για την σημερινή επίσης δύσκολη πορεία του Ελληνισμού.
Η εγκατάσταση των Οθωμανών σηματοδοτεί μια νέα περίοδο αγώνων για την
ελευθερία και το φως αφού οι Τούρκοι, οι αποκαλούμενοι και κακούργοι των
αιώνων εξέφρασαν με συνταρακτικό τρόπο το σκότος.Η πτώση του Βυζαντίου έγινε με την παθητική στάση της Δύσης και ήταν αποτέλεσμα της άλωσης του 1204. Η σειρά αιτίων της πτώσης φανερώνουν μια προβληματική που καλό είναι να μας απασχολήσει αφού παρουσιάζει πολλές ομοιότητες με την τρέχουσα ελληνική πραγματικότητα.
Το νέο Ελληνικό κράτος που δημιουργήθηκε με θυσίες των Ελλήνων αγωνιστών εξακολουθεί να αντιμετωπίζει το Τουρκικό πρόβλημα. Η τουρκική απειλή είναι και σήμερα εδώ.
Η υποδειγματική ασυνέπεια του σύγχρονου κράτους που υπηρετεί όλες τις δυνάμεις που αντιμάχονται τον Ελληνισμό, εμφανίζεται και στο ζήτημα της μνήμης της άλωσης. Ο λαός και η νεολαία είναι αντιμετωποοι με τη λήθη που θέλει καταναλωτές- υπηκόους, ανέστιους,αποκομμένους από το παρελθόν και αριθμούς σε ένα ολέθριο μέλλον.
Ας παραχωρήσουμε όλοι χρόνο στη σκέψη των μεγάλων πρωταγωνιστών - μαχητών που έπεσαν στη Βασιλεύουσα με πρώτο τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο - Δραγάση, τον Αυτοκράτορα που μαρτύρησε στο όνομα των Ελλήνων.
Η Μεγάλη Ιδέα ζει όσο ζούνε αυτοί που θα την πραγματοποιήσουν.
Ας θυμηθούμε τους στίχους του Κωστή Παλαμά "Φτάνει μια Ιδέα να στο πει, μια Ιδέα να στο προστάξει, Κορώνα Ιδέα , Ιδέα σπαθί , Που θάναι απάνου από όλα"
Εθνικό Μέτωπο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου